Genieten van Temptation? No shame!

‘’Ik schaam me ervoor, maar ik hou echt van Temptation Island!’’ In de kantine knoopt een collega een gesprek aan en begint met deze zin. Een nieuw seizoen van het programma is op één februari begonnen en het is niet de eerste keer dat ik deze woorden hoor vallen. Het lijkt wel alsof we massaal houden van dit voyeuristische vertier en we dit liever niet toegeven. Ik kom er gewoon eerlijk voor uit: ik kijk Temptation Island en schaam me nergens voor!

Iedere donderdagavond installeer ik mezelf op de bank, klaar om mijn blik te werpen op dit podium voor ontrouw. Hiermee voeg ik me bij de grote groep kijkers die hoopvol wacht op de volgende deelnemer die een scheve schaats rijdt. Als ik medefans mag geloven, verheugen we ons allemaal op de slippertjes. Bij menig koffieautomaat in Nederland speculeren we, na een disclaimer over schaamte, over of huilebalk Tim gaat vallen voor een verleidster. Een enthousiast ‘’Kan niet wachten!’’ volgt deze discussie dikwijls op. Ik snap wel waarom ik, samen met vele anderen, het liefst zie dat het helemaal fout gaat. Natuurlijk gunnen we het de verdoemde koppeltjes wel om na veertien dagen weer gelukkig samen te komen, maar het is gewoon ontzettend menselijk om een goed gevoel over te houden aan leedvermaak.

De ellende van anderen confronteert ons ermee dat ons eigen leventje zo slecht nog niet is. We hebben immers allemaal gezien dat Mezdi zich na slechts drie dagen al op glad ijs bevond. Dat hij in zee verdween met een halfnaakte verleidster viel bij Daniëlle niet in goede aarde. Met kleurplaat Fabrizio in de buurt ligt er een wraakactie op de loer. Ik kan dan opgelucht ademhalen. Voor zover ik weet hield mijn vriend zich tijdens mijn tiendaagse vakantie bezig met films kijken en zijn er geen met botox gevulde dames bij hem in bed gekropen. Door een wekelijkse blik te werpen op stelletjes die minder fortuinlijk zijn op het gebied van monogamie, sta ik even stil bij mijn eigen gezonde relatie. En dat voelt goed.

De slippertjes in Temptation Island bevestigen mij gewoon dat ik het prima voor elkaar heb. Moet ik mij hiervoor schamen? Ik mag er toch van genieten dat mijn relatie goed is? Zolang ik op mijn volgende vakantie bij het kampvuur maar geen video’s krijg van mijn vriend met een rondborstig leeghoofd, blijf ik zonder te blozen aan de buis gekluisterd!