Frans: ouderwets of juist niet?
Als student van de lerarenopleiding Frans heb ik al sinds ik ben begonnen met deze opleiding de officieuze taak om iedereen te overtuigen van het nut van het Frans. Dagelijks krijg ik dingen te horen als: ‘’Engels heb je toch veel meer aan’’ en ‘’Waar wordt Frans nou eigenlijk nog gesproken?’’ Op een dergelijk moment moet je als een gepassioneerd Francofiel echt je best doen je in te houden en met goede tegenargumenten te komen. Bij deze:
Uit studies van de Natixis kwamen duidelijke cijfers naar voren over de hoeveelheid Francofone bevolking die halverwege deze eeuw maar liefst 750 miljoen mensen zal bevatten, wat 8% van de wereldbevolking is, ten opzichte van de 3% wat het nu bedraagt.
Even tussendoor, is het u trouwens opgevallen dat de eerste taal waarin informatie werd omgeroepen op de Olympische Winterspelen dit jaar het Frans was? Dit komt doordat het Olympisch Comité is opgericht door een Franse baron. Zo ziet u maar, Frans wordt, als u er even op let, meer gebruikt dan u aanvankelijk dacht. Let maar eens op al het Frans in de Nederlandse taal. Ik geef er u vast één cadeau. Buiten het feit dat het woord cadeau ook Frans is kan het zijn dat u nu dit artikel zit te lezen in de stilte coupé van de trein. Voilà, het woord coupé is ook een Frans woord. Misschien dat u vanavond voor het diner cordonbleu eet, een echte delicatesse.
In België is het zo dat leerlingen in Vlaanderen, waar het Nederlands de voertaal is, verplicht Frans krijgen op school. In Wallonië, waar het Frans de voertaal is en we spreken dan nog steeds over hetzelfde land, is het voor leerlingen niet verplicht om Engels of Nederlands te leren. Deze keuze is er wel, maar waarom zou je als puber moeite gaan doen om een extra taal te leren, als je daar totaal niet in gestimuleerd wordt door de samenleving. Waar we nu naartoe werken is een samenleving die naast het Nederlands alleen maar Engels spreekt. Zou het voor een land als Nederland, dat veel waarde hecht aan import en export en aan buitenlandse contacten juist niet verstandig zijn dat we een woordje meer over de frontière te spreken?
Dus, laten we onze kinderen juist stimuleren zoveel mogelijk talen te leren en ook zeker Frans. Want Frans, c’est la vie!