Diversiteit

Een week of twee geleden heb ik een jaren 90’s stijl bril gekocht met rode glazen met het meisje van de storm. Vanochtend besloot ik dat ik hem niet alleen opzet met rare verkleeddagen of whatever. Nee, ik wil hem ook zo op kunnen. Ik ben er trots op. In een impuls pakte ik mijn meest passende blouse van mijn kledingrek en trok deze aan op een donkerblauwe broek en lichtbruine schoenen. Bij toeval waren de bovenste twee knoopjes van mijn blouse kapot, en bedacht me dat ik laatst twee passende knoopjes had gevonden op de vloer van mijn kamer. Dit deed er niet meer toe op het moment dat ik in de spiegel keek, want alles klopte. The 70’s were back in an instant. Lopend naar de bus voelde ik even een moment van lichtelijke schaamte, maar kwam deze al snel te boven en werd nog meer overspoeld met het fijne vertrouwde gevoel van durf en doen.

Bij de bushalte stonden veel mensen, allemaal anders gekleed. En aangekomen op station, nog meer mensen. Ook allemaal anders gekleed. Geen enkele stijl hetzelfde. De een gekleed als een mooie Franse dame met pompom-baret en al. De ander in een leren jasje en een spijkerbroek. En vaak, maar vandaag zag ik haar niet, een meisje. Een meisje van ongeveer 13 jaar oud. Schattig gekleed in een volledig eigen stijl. Rode hoge laarzen – of hakken – met gekleurde panty en een bijpassend rokje. Daarop een gekleurde jas en haar haar in een staart of vlechtjes. In haar haar een strik, matchend met haar jas. En op haar rug een klein tasje, groot genoeg voor haar leeftijd. Heel schattig! En heel eigen.

Iedereen heeft een eigen stijl, en dat maakt onze samenleving erg divers. Dit is zowel potisief als netagief (positief & negatief). Dit betekent namelijk dat we niet alleen veel verschillen met elkaar hebben, maar ook veel meer overeenkomsten dan we op het eerste gezicht zouden denken. Zo kan bijvoorbeeld dit meisje houden van hard-rock, net als hij met zijn leren jack en spijkerbroek. Hetzelfde geld voor de Franse dame, die wellicht gek is op Marokkaans eten, net als dit meisje. Zo kan je een andere smaak hebben op het één, maar dezelfde op het ander. Uiteindelijk heeft iedereen het fout, want het gaat er niet om wat je met elkaar gemeen hebt. Nee, het gaat erom wat de verschillen zijn. De verschillen die je samen kan opvullen om elkaar een beter mens te zijn.