Wees een beetje lief voor studenten

Geachte ministers en parlementariërs,

Ik studeer politicologie aan de Vrije Universiteit en geniet daarvan, ondanks dat dit erg zwaar is door mijn niet aangeboren hersenletsel en epilepsie. Maar niet alleen ik heb het zwaar, ook mijn medestudenten zonder functiebeperking lijden steeds vaker onder de hoge prestatiedruk wat kan leiden tot angst, depressie en burn outs. Ik hoop dat u het met mij eens bent dat dit zeer zorgwekkend is. Natuurlijk is dit deels te wijten aan de hoge verwachtingen en de keuze stress die millennials hebben. Maar ik geloof ook dat de druk om te presteren is verhoogd door het beleid van de afgelopen jaren. Er wordt steeds meer van ons verwacht, we moeten zorgen dat we ons bindend studie advies halen, vertraging oplopen is bijna een doodzonde, een CV opbouwen om onze stijgende kosten te betalen en om enigszins kans te maken op een baan na onze studie. En het is niet erg om te werken, maar is het dan nog realistisch en eerlijk om te verwachten dat wij allemaal onze studie halen in de tijd die voor de opleiding staat?

Ik begrijp dat de afgelopen jaren moeilijk waren en dat er overal bezuinigd moest worden. Maar hoelang kunt u nog van een kenniseconomie spreken als er steeds bezuinigd wordt op onderwijs? Toon alstublieft een beetje begrip voor studenten, door de bezuinigingen hebben wij het moeilijk dan de meeste van u tijdens uw studie. En natuurlijk ben ik er bewust van dat u het collegegeld in het eerste jaar gaat halveren, maar de rente op de lening gaat omhoog dus studenten draaien er uiteindelijk zelf voor op. En voor huidige studenten doet het niets. Ja, onze schulden zullen zeer waarschijnlijk groter worden. Dit klinkt niet als investeren in de toekomst. Gelukkig moet we doorwerken tot ons 71e dan kunnen we het afbetalen. Het ontbreekt hier aan een visie op de lange termijn en creëert een ongezonde situatie voor studenten. Volgens mij is het tijd voor een ander beleid, tenslotte gaan wij uw AOW betalen.

Samantha Haast