Weer of geen weer

Iedereen heeft het wel eens gedaan, met geen uitzondering daar. Klagen over het weer. "Het is wel een beetje frisjes" "wat is het koud buiten" "het zweet loopt langs mijn oksels zo warm heb ik het". We doen het allemaal, stuk voor stuk, klagen over het weer. Gelukkig zijn wij Nederlanders goed in klagen en komt het klagen over het weer dus vaak voor. Iets te vaak? Ik heb werkelijk geen idee. Ik ga hier geen pleidooi houden over waarom wel of waarom niet klagen over het weer goed is. 1 ding weet ik wel, het weer hier in Nederland is zelden goed(nu klaag ik zelf ook). We balen eerder van het weer dan dat we er dankbaar voor zijn.

Nu hoor ik je denken, maar als het regent hoe kunnen we dan dankbaar zijn voor het weer? Ik vraag je niet dankbaar te zijn voor het weer of het nu regent, hagelt, sneeuwt, de zon schijnt of waait. Ik vraag je dankbaar te zijn voor het weer dat het er is. Wat verbeekt die ongemakkelijke stilte met je collega? Over welk onderwerp ga je praten met je buurman? Waar begin je over als je naast iemand zit in de trein, metro, tram of bus? Precies het weer. Maakt niet uit wat het weer is, het zorgt voor gespreksstof. Laten we voor 1 keer niet klagen over het weer, maar dankbaar zijn dat het weer er is. Dat het weer altijd zorgt dat er iets te bespreken valt. Dankjewel zon, regen, sneeuw, hagel of wind voor het er zijn. Goed, snel aan de warme chocolademelk want het is mij veel te koud buiten!