Snelle hersens

In de Volkskrant van 27 januari 2018 stond het aangrijpende verhaal van enkele jonge mensen met – zoals ze zelf zeiden – ‘langzame hersens’. Ik heb veel likes en retweets voorbij zien komen met positieve opmerkingen. Ik beken, ook ik was gegrepen door de tekst van het verhaal én de goede journalistieke kwaliteiten van journaliste Lisanne Van Sadelhoff.
   Maar ik heb ook een vraag. Aan deze jongeren zelf. Tell me how you do it.

Ik heb namelijk ook een probleem. Ik durf het bijna niet te zeggen, maar ik heb te snelle hersens. Ik ben degene die jullie beschrijven: ik ben goed in taal en rekenen. I went all the way: heb drie studies gedaan, in het buitenland gestudeerd, nooit moeite gehad om een baan te vinden (ik heb er nu zelfs meerdere). Ik spreek vloeiend drie talen en drie andere een beetje minder vloeiend, maar een brood of wijntje bestellen lukt nog wel. Ik verdien veel geld, heb twee huizen en – to put a cherry on top of all that: ik heb een fijne man en vier kleine aapjes van kinderen.

So far so good, denk je. En dat is het ook – en ja, om er even een CDA-term tegenaan te gooien – ik ben er elke dag blij mee en dankbaar voor. Maar mijn hersens hebben nooit rust. Ik ben altijd op zoek naar de volgende uitdaging en de volgende taak. En ja, ik ben heel gelukkig, maar ik heb één ding nog niet geleerd: het vinden van rust in jezelf. So tell me how you did it.

Driekwart van jongeren heeft last van stress en burn-out klachten, kopte Metro in juli 2017. Opgebrand alvorens je dus aan leven bent begonnen. Wat me dus nog het meeste trof, was niet het verhaal dat deze bijzondere jongeren vertelden. Wél de rust die ze hadden gevonden in het zijn-zoals-je-bent. Hoe doe je dat? Wat kunnen wíj leren van hen die jong zijn én niet zo snel, slim en hoogopgeleid als van je verwacht wordt? Of moeten we eerst omvallen voordat we beseffen dat spaghetti bolognese koken een kunst is?

Lieve Emmely, Niels, Lisa en Michiel, willen jullie een keertje met me koffiedrinken? Vertel mij en al de mijnen hoe je dat doet. Ik zal betalen én mijn vragen net zo lang zal uitleggen tot je snapt wat ik vraag. Beloofd.