Rare jongens, die toeristen

Als je veel met het openbaar vervoer reist beginnen bepaalde dingen je na verloop van tijd op te vallen. Zo zijn er de dagelijkse omroepberichten over vertraging, uitgevallen treinen, kapotte bovenleidingen en aanrijdingen met personen. Verder zit er in bijna elke coupé wel iemand die het niet kan laten een mandarijn op te eten. En dan heb ik het nog niet eens over de vreemde mededelingen van conducteurs dat de trein “op tijd zal aankomen, geheel volgens dienstregeling”.

Laatst zei een conductrice dat men later was vanwege een extra tussenstop om reizigers op te pikken die vanwege een uitgevallen trein stonden te wachten. Toen de trein hierdoor verlaat aankwam zei ze dat deze passagiers “wel blij waren”. Ze sloot haar mededeling af met de droge opmerking “tja, je moet toch keuzes maken”.

Er is me echter nog iets anders opgevallen en dat is het onderscheid tussen de twee soorten reizigers in de trein namelijk: toeristen en forensen. Toeristen zijn het soort mensen dat niet vaak in de trein te vinden is. Ze houden van hun auto en gaan liever niet met de trein omdat ze bang zijn voor vertraging of omdat ze de kaartjes te duur vinden. Als het weer slecht genoeg is kom je ze wel tegen in de trein of bus want bij slecht weer heb je last van files en kan er volgens deze mensen ineens niemand meer normaal rijden, behalve zijzelf uiteraard. Sommige mensen willen liever rustig aan de dag beginnen en reizen daarom altijd met het openbaar vervoer naar hun werk of school, dit zijn de forensen.

Een van de dingen waaraan je het verschil tussen deze twee groepen kunt zien is de manier waarop ze de deur van een coupé openen. Het is namelijk zo dat als je de deurklink naar de zijkant klikt de deur rustig opzij schuift. Heerlijk toch? Dit is ook van toepassing op de deuren van de trein zelf, de deur gaat niet sneller open als je op de knop blijft drukken. Het is net zoiets als tegen een automatische draaideur duwen, je kunt het doen maar je schiet er niets mee op. De gemiddelde toerist lijkt dit echter niet te begrijpen. Zij staan vaak aan de deurklink te sjorren alsof ze aan de hendel van een fruitautomaat staan te trekken. Het blijft een vreemd gezicht.

Rare jongens, die toeristen.