Oost west, thuis best

Arno de Groot 19 feb 2018

Er wordt nu alweer een tijdje van veel sport genoten. De Olympische zijn volop bezig en zeker geen kat in de zak voor de Nederlandse deelnemers. Nu is het weer weekend. Dat zijn dan toch drie dagen dat het voetbal boven de rest van de sport uitstijgt. De competitie waar de spanning al een poosje is verdwenen en waar ze in Eindhoven het kampioenschap al aan het vieren zijn. Dit weekend is daar dan toch nog onverwachts verandering in gekomen. PSV zelf wist na lange tijd niet te winnen. Nee, die gasten uit Heerenveen wisten vrijdag toch maar mooi twee punten uit Eindhoven mee te nemen. Dan is er nog de schade die de Friezen de Brabanders deden oplopen. Lozano kreeg rood en zal zeker één wedstrijd geschorst gaan worden. Niet echt slim om in dit stadium een directe rode kaart op te lopen.

Ook al zijn het nu nog vijf punten voorsprong op Ajax, het is goed mogelijk dat volgende week het feestje na de carnaval weer even in mist is gedompeld. Volgende week mag PSV namelijk naar Rotterdam. In de kuip voelen de Brabanders zich nooit op hun gemak. Winnen doen zij niet echt gemakkelijk. Wat het is, die vrees voor de kuip, geen idee. Vraag dat maar aan de spelers van Feyenoord zelf, als zij naar Amsterdam gaan naar de Arena. Dan hebben zij in Rotterdam nog een geheim wapen. Nou geheim. Als wij het daar over hebben, weet iedereen dat we over Robin van Persie praten. Het is een genot om die jongen weer op de Nederlandse velden te zien spelen. Deze winter is hij na lang touw trekken toch naar de kuip gekomen. Een tweede verloren zoon na Dirk Kuijt is teruggekeerd. Robin is een speler die feilloos weet hoe je een bal moet raken. Meer als tien minuten kreeg hij niet in zijn vorige optredens.

Toch wist hij in één van die tien minuten de bal zo te raken en ja hoor in de touwen. Vandaag is dan de langverwachte basisplaats voor Robin. Het was echt een wedstrijd, niet om aan te zien. Ook Robin zelf was net zoals alle andere tien niet te vinden. Maar toen was daar die kans. Als of zijn benen de keu zijn, het gras het groene laken en het doel de pocket. Daar waar er drie doelpunten kwamen om kampioen te worden, was er nu maar één nodig en ook deze ene kwam van de verloren zoon.