Linke soep

Toen ik afgelopen week de krant opensloeg werd mijn blik gevangen door een foto. Een foto die mij raakte en deed beseffen dat er nu toch echt iets moet veranderen. Vandaag nog! Op dit moment wordt er in de oceaan namelijk een soep gebrouwen, een soep waaraan de hele wereld mee kookt, een soep met een volume van honderden miljoenen liters en een soep die een steeds groter gevaar vormt, voor ons en de natuur om ons heen.

Ooit weleens een zeeschildpad, Blauwe vinvis of een o zo prachtige hamerhaai gezien? Ik kan u vertellen dat het een ervaring is om nooit te vergeten, een onbeschrijfelijk fenomeen. Een fenomeen dat in mijn ogen nooit mag verdwijnen, maar als we zo doorgaan zal dat over enkele jaren wel de trieste werkelijkheid worden. Met z’n allen, en dan bedoel ik mezelf, het glimlachende meisje achter de kassa bij de Albert Heijn, de rijke zakenman die elke ochtend in zijn BMW naar het werk vertrekt en de oude buurvrouw die elke ochtend even zwaait vanachter haar keukenraam, zorgen wij jaarlijks voor 155 miljoen ton plastic afval. Hiervan komt zo’n 12 miljoen ton in de oceanen terecht. Al dit plastic heeft zich in de loop der jaren opgehoopt, waardoor oceanen op sommige plekken veranderd zijn in een brei van flesjes en verpakkingsmateriaal. Deze plastic soep brengt niet alleen het oceaanleven, maar ook de mens schade toe. En naar verwachting zal de hoeveelheid plastic afval de komende jaren alleen maar toenemen. De hagelwitte stranden zullen bezaaid raken met plastic en de zeeën zullen veranderen in een vuilnisbelt, hoog tijd dus om hier iets aan te doen.

Er zijn vandaag de dag natuurlijk al heel wat ingenieuze uitvindingen gedaan, omdat wetenschappers ook wel doorhebben dat het zo niet langer kan. Helaas bestrijden deze oplossingen tot nu toe alleen het grote afval, terwijl de microplastics juist de meeste schade aanrichten. Deze kleine plastic deeltjes komen via het voedsel in de voedselketen van vissen terecht, waar ze giftige stoffen afgeven en uiteindelijk leiden tot de dood. Zo wordt het oceaanleven dus bedreigd en daarmee ook het leven van de mens. Vis is namelijk een van onze belangrijkste voedselbronnen. Het is dus van groot belang dat we met z’n allen minder plastic gaan gebruiken en zo een steentje bijdragen om ervoor te zorgen dat vissen niet langer van onze plastic soep hoeven te eten.