Jezelfhulpboeken

Het zijn er tegenwoordig zo veel dat ik niet weet waar ik moet beginnen – boeken over ‘gelukkig leven’ – en daar komt de fear of missing out weer naar boven. Als ik een willekeurige AKO binnenloop liggen er minstens tien boeken met ‘schrap de ellende’, ‘mindgym’, ‘not giving a fuck’, ‘rust vinden in een drukke wereld’, ‘een japans geheim voor een lang, gezond en gelukkig leven’. Ik word er ongelofelijk onrustig van, ik wil best een gelukkig leven, maar ik weet niet bij welk boek ik moet beginnen. Wat als ik twintig euro aan zo’n boek uitgeef en daar voor mij totaal onbruikbare informatie in blijkt te staan? Is er ook een levenslange geld-terug-garantie als ik na het lezen van het boek niet de ellende uit mijn leven weet te schrappen, geen rust heb gevonden of er geen lang, gezond en gelukkig leven aan overhoud?

De fomo begint ’s morgens al in de keuken. Smeer ik hummus op mijn ene broodje, en doe ik kaas op het andere, of bak ik een eitje, en eet ik wat yoghurt? Wat als ik koeienkaas op mijn brood doe, maar na het eten van mijn ontbijt ineens denk: shit, had ik nou maar geitenkaas gegeten? Zet ik thuis koffie, of wacht ik nog anderhalf uur tot ik op mijn werk ben? Bespaar ik mezelf de moeite om de koffiekan om te spoelen en het koffiefilter te vullen, maar wil ik daarmee wel de kans op hoofdpijn halverwege mijn treinrit riskeren?

Door naar de inrichting van mijn huis: bestel ik die ontzettend handige driedelige prullenbak wel, waar ik al weken aan denk, zodat al het gescheiden papieren en plastic afval niet overal in huis is verspreid? Of leer ik leven met de ingebeelde chaos en geef ik die 70 euro aan iets niet-materieels uit?

In feite zijn dit gewoon keuzes die iedereen in zijn leven moet maken, waarbij je normaal de voor- en nadelen afweegt en dan een weloverwogen besluit neemt. Maar dat besluit maak je één keer, en dan verander je niet nog zes keer van gedachten. Open je de koelkast en staar je drie minuten voor je uit, omdat je niet weet of je zongedroogdetomatenhummus of gewone hummus op je brood wil. Eén besluit heb ik wel genomen: er staat nu een felrode prullenbak in mijn keuken te pronken.