Grote jongens fantasie

Hij koos bij het naar huis gaan voor de schaduw van het schoolgebouw. Schrik in de ogen. Opletten om niet op te vallen. Beducht voor Harrie, de grootste van de klas. Harrie had een voorkeur voor hem, de schrielste. Om zijn suprematie te tonen had Harrie hem wel eens boven zijn hoofd gehouden. Lachen natuurlijk. Voor de omstanders uiteraard, niet voor Halbe. Die kon zijn tranen maar ternauwernood bedwingen. Maar dat moest wel … tranen zouden de opmaat zijn voor een volgende pesterij.

Hij wist dat het goed zou komen. Ooit. Dat hij het Harrie betaald zou zetten. In een andere tijd, in een ander leven. Als het niet op kracht maar op carrière aan zou komen. Zijn taal werd ferm en stoer. En toen hij via een Shell platform was opgeklommen in de politiek had hij inmiddels geleerd te suggereren dat hij overal verstand van had. Dat maakte hem geschikt als minister. In zijn eerste post zag hij in elke cultuurbaas een Harrie en genoot van de paniek en ontzetting die hij met zijn bezuinigingsdrang bij hen teweeg kon brengen.

Als slippendrager van Rutte bewees hij zijn lippendienst aan de hoogste baas, maar dat voelde weer teveel als knecht. Zijn Harrie-complex speelde hem opnieuw parten.Het moest hoger. Belangrijker. Imposanter. Hij werkte aan zijn presentatie en leerde de Brinkman shuffle, dat losse loopje op het podium om zijn boodschap vanuit de losse pols over het voetlicht te brengen. Maar dat was nog niet genoeg. Om Harrie definitief de mond te snoeren moest er ook nog wat inhoud bij, wat zout in de pap om zijn expertise voor de buitenwereld op smaak te brengen. Voor die begeerde ministerpost was een ontmoeting met wereldleiders nodig. Of op zijn minst om die te fantaseren en levensecht te suggereren. Hij oefende het voor de spiegel en sprak op het partijcongres de legendarische woorden. Op jacht geweest met Poetin, samen met ontbloot bovenlijf op een paard over de Russische savannen gegaloppeerd. Beren geschoten. Een wodka op de goede vangst gedronken.

Dat zou Harrie leren!! Nog voor hij zijn eerste buitenland reis kon maken werd de waarheid achterhaald. Zijn grote jongens fantasie gereduceerd tot een zielig gevalletje van opschepperij. Alle Harrie’s van de wereld vielen over hem heen, vermorzelden hem en knepen hem uit tot de tranen dan toch eindelijk vloeiden. Opgeslokt door zijn eigen grote jongens fantasie.