De zwarte korte broek

Heerlijk vind ik het om lekker alleen te shoppen,

Geen man die ongeduldig in mijn nek staat te hijgen en bij alles wat ik vast pak zegt; “maar zoiets heb je toch al?’

Zoiets?? @#$%

Voor een man is een broek een broek. Maar vrouwen doen daar een schep bovenop. Een slim, high- low- en half waist, boyfriend, treggings, leggings en weet ik veel wat nog meer..

Vast staat dat:

Gewóón een broek bestaat niet. Punt.

Hetzelfde geldt voor tops, bloesjes en schoenen. En ook kleuren. Trouwens..

Dus om even antwoord te geven op je vraag schat: ‘nee, “zoiets” heb ik nog niet..nee’

Dan is er puberende zoonlief die (het liefst zo hard mogelijk en al grinnikend) roept: ‘mam, da’s toch niet voor jouw leeftijd?’

Mijn leeftijd?? @#$%

Wat is daar nou mis mee? Wat is de uitgerekende kledingstijl voor een 43-jarige?

En wat weet hij daar nou eigenlijk van?

Er zijn best een aantal kleding stukken waar ik met mijn 43 levensjaren met een grote boog omheen loop, hoor.

De crop top, bijvoorbeeld. Die bedekt hooguit een stuk van je leukste gedeelte maar laat dat, wat je liever niet openbaar toont, meedogenloos wapperen.

Ook T-shirts versierd met teksten als ‘hey babe‘,  ‘I’m a unicorn‘ en ‘fries before guys‘ gaan me inmiddels wat te ver.  

Zo kocht ik laatst een simpele zwarte short. In de haast niet gepast. Maat 38. Altijd goed.

Een paar dagen later trok ik hem aan en ging op pad. Wat zat het raar. Het hele geval kroop langzaam maar zeker mijn bilspleet in op weg naar hogere sferen en liet daarbij de onderrand van mijn billen waarlijk in de steek..slik..

Nou zeg, wat een miskoop..! Ik haastte me naar huis..

Waar mijn mannelijk nageslacht me spottend toewierp: ‘oh mam, jij draagt toch zeker geen high waist shorts??  @#$%’

Ah..oké, hier was ik het dus wel even met hem eens.

Ik neem hem volgende keer toch maar mee shoppen..