De ondankbare honden generatie

Esmee Martens 8 feb 2018

Ik merk het aan mezelf en aan de leeftijdgenoten om mij heen. We zijn niet dankbaar meer…

De schoenen die ik zo graag wilde heb ik nu. Maar of ik er nou net zo blij mee ben als dat ik vroeger zou zijn? Nee…

Het waren Nikes, prijzig. Rosé goud. Je weet wel, van die sneakers die je gewoon moét hebben. Ik heb dat vaak, maar deze moest ik echt hebben! Nu heb ik ze , zo ongeveer een weekje en ik vind ze nog steeds heel mooi. Maar ben ik er écht blij mee?

Ik weet nog wel dat ik op mijn dertiende dag en nacht het internet afstruinde om plaatjes te zoeken van de Nikes waar ik al een half jaar naar verlangde, om er vervolgens achter te komen dat ik de collectie afbeeldingen die ik had verzameld allemaal niet te koop waren in Nederland.

Ik kocht toen de iets minder stoere, minder exclusieve versie, maar ik was er heel erg blij mee. Ik zette ze bovenop de schoenendoos naast mijn bed, zodat ik ze gelijk zag als ik wakker zou worden.

Het maakte mij verder niet uit wat andere mensen van ze vonden, want ik vond ze mooi. Tegenwoordig koop je schoenen en plaats je er foto’s van op Instagram, om aan anderen te laten zien hoe hip je bent en hoeveel je ervoor hebt betaald.

Zo wilde ik rond mijn veertiende ook graag een smartphone. Ik moest van mijn ouders wachten tot mijn volgende verjaardag, terwijl ik de vorige net een maand geleden gevierd had. Ik kreeg uiteindelijk een tweedehands Nokia, die het na een jaartje alweer begaf, maar ik was er alsnog heel blij mee.

Tegenwoordig neemt men bij een nieuw abonnement zonder moeite de nieuwste iPhone in handen alsof het een speelgoedtelefoon is, terwijl je voor zo’n los toestel over de duizend euro betaald.

Dankbaarheid verdwijnt en ook geld lijkt een steeds minder grote rol te spelen. Pubers lopen rond in peperdure jassen en dragen prijzige horloges, maar gaan hiermee om alsof het niks is. Alles draait om het merk. Niemand kijkt meer naar wat hij écht mooi vindt. Een eigen style wordt niet snel meer gecreëerd en zo kan iedereen bij een bepaald stereotype ingedeeld worden.

Mijn tip aan de jeugd: koop en draag wat je zélf mooi vindt en spaar er ook zelf voor. Volg geen merken en groepen en wees jezelf!