De gemaksmiljonair

Het lijkt wel of ik er de laatste tijd mee word doodgegooid: reclames van allerlei soorten loterijen. Mensen die juichen omdat ze misschien over een paar dagen miljonair worden. Misschien. Heel, heel, heeeeeel misschien.

Wat is dat in ons? Er zijn toch aardig wat mensen die meedoen, hoewel ze goed beseffen dat ze ontzettend weinig kans hebben op die kanjers. Maar: “Hij hoeft maar één keer goed te vallen.”

Ik denk dat er een aantal redenen zijn waardoor mensen geneigd zijn mee te doen. Om te beginnen heeft het iets spannends in zich: de hoop op de droomprijs, elke maand opnieuw. Voeg daarbij dat de hoofdprijs enorm is vergeleken met de inleg. Anders gezegd: je verliest weinig geld en dat maakt het risico klein. We vergeten gemakshalve dat alle kleine beetjes in al die jaren toch een behoorlijk bedrag is geworden dat je uiteindelijk hebt uitgegeven. Hier blijft de ongeschreven wet van kracht dat vijf euro per maand (en dan honderd maanden lang) kleiner lijkt dan vijfhonderd euro in één keer. Lijkt, maar niet is. Toch denk ik dat de sterkste drijfveer de hang naar succes is. Een loterij is een hele makkelijke manier. De meeste miljonairs hebben daar jarenlang voor lopen ploeteren, risico’s gelopen, zakenimperiums opgebouwd met veel stress en koppig doorzetten bij tegenvallers. Dat vermijd je bij de kansspelen. Een x aantal miljoen, zomaar in je handje. En als miljonair ben je iemand. Een gemaksmiljonair, net als de rijkeluiszonen.

Om het geweten te sussen, steunen we sportclubs of allerlei andere goede doelen. Die kun je natuurlijk ook rechtstreeks een gift geven. Maar nee, dit soort steun kan ook, terwijl de hoofdprijs het hoofddoel blijft (maar dat vertellen we onszelf niet).

De gemaksmiljonair, die het huis van de buurman erbij kan kopen. Geslaagd in het leven door één geluksnummer.  Een geluksnummer dat in de praktijk nooit een geluksnummer wordt. De kans dat je bij monopoly miljonair wordt, is vele malen groter. Dan kun je meteen ladingen straten, huizen en hotels kopen. Ik geef toe: dat is een zeer kortstondig geluk en geeft weinig aanzien. Maar de kans erop is oneindig keer groter dan bij de loterij. We krijgen de gezelligheid van het spel en het samenzijn met familie of vrienden er als bonus bij. Dat is meer waard dan alle miljoenen van de kansspelen bij elkaar. En aanzien? De waardering van mijn gezin is genoeg.