Beter leven

Het schijnt er al een jaar of tien te zijn. In het woud van brandnetels van nietszeggende keurmerken schoot er eentje flink omhoog. Althans, de marketing lijkt ons er opeens flink mee om de oren te willen slaan.

De commerciële marketing denkt nog steeds dat we een achterlijk volkje zijn en gaat keihard lachend mee met het fake nieuws dat tegenwoordig zo heerst. Het is een modegril en we smullen ervan. Net zoals het suikervrije ijsje dat we aan ons kind geven. Dat kleine beetje aspartaam dat erin zit? Ach, een kniesoor die daar op let. Volgens de verpakking is het natuurlijk en dus goed.

Hebben ze dan toch gelijk? Zijn we dan zo achterlijk? Of laten we ons graag foppen? Ons geweten recht praten, zodat we denken dat we goed bezig zijn? Net als dat Beter Leven gedoe?

Er gaat geen commercial voorbij of ik hoor weer dat het beest een Beter Leven keurmerk heeft. Voor mijn gevoel heeft alles opeens zo’n sticker. Echt, ik zie zoveel van die dingen dat ik groene sterretjes zie! Maar wie let er feitelijk op? Trekken we ons überhaupt wel iets van die stickers aan? Of zijn we al zo geïndoctrineerd door de marketingmaffia? En denken we dat we goed doen?

En wie vertelt mij dat het stukje oranje gepaneerde varken met twee sterretjes echt in een tweesterrenstal gezeten heeft? En wat gebeurt er met die beesten die geen sticker hebben? Zit dat in een beter frituren frikandel? Of voeren we dat aan het buitenland voor dumpprijzen? Je kunt me namelijk niet wijsmaken dat alles opeens beter is met de dieren. Dat de sticker fee kwam en hopsa alle dieren dartelden opeens door een wei.

Eigenlijk denk ik dat sommige dieren misschien wel een beetje beter leven hebben, maar ook wel een stuk korter dan dat ze gepland hadden. Dat weten we en daar wordt het stukje vlees op ons bord niet minder lekker van. We zouden nog niet eens de antibiotica erin proeven.

Nu ik zo over deze hele farce nadenk, kan ik eigenlijk maar één stukje vlees bedenken dat wel zo’n sticker verdiend heeft. Hermien! Ze ontsnapte aan het slachthuis en overleefde twee maanden lang in de bossen van Lettele. Ze werd een heldin. Ze kreeg uiteindelijk ook wat ze verdiende: een lang, maar vooral beter leven.