Vief

Valt ze nu in slaap, of is ze dood aan het gaan? Haar hoofd hing al voorover, maar nu ook nog wat opzij. Door haar korset is het niet te zien of ze nu wel of niet ademt. Ineens schiet ze omhoog, trekt haar hoofd recht om deze voorover in de emmer te hangen. Hoe kan een mens zo weinig eten en toch zo veel overgeven. “Hoe hou je het toch vol, oma?”

Ik ben bang om dood te gaan. Bang voor de pijn bij het sterven, bang voor de doodangst en bang dat mensen door mijn persoonlijke spullen gaan rommelen. Bang voor het verdriet dat ik bij ons mam achter laat, bang om te verbranden en bang voor de muziek keuze op mijn begrafenis. Er wordt zo enorm veel goede muziek gemaakt en goede muziek doet het nergens zo goed als op een begrafenis.

Mijn oma is ook bang voor de dood, al spreekt ze dat niet uit. De afgelopen jaren is het figuur van mijn ronde oma gemuteerd van een statige theepot naar een schrale winkelhaak.. Oma zit de ganse dag in haar liftstoel. Een stevige, leren, cognac kleurige stoel die je vriendelijk een zetje de goede kant op geeft als je opstaat. Was oma tien jaar geleden gestorven was dit het erfstuk geweest waar ik voor gestreden zou hebben. Maar inmiddels heeft de hebzucht plaatsgemaakt voor weerzin. Ik gruwel van de stoel waar mijn oma haar leven op aan het verzitten is.

Hoewel ze graag in de tuin zat komt oma niet meer buiten. Haar familie is bezweken onder haar eigen volhardendheid. Oma roept zo vaak dat zij niets kan, dat men het is gaan geloven. Ze kan het niet meer aan zegt mijn moeder. Ik heb haar er nog niet dood aan zien gaan zeg ik terug.

Mijn oma is bang voor de dood maar wil stiekem ook niet meer leven. Alsof ze al lang opgegeven heeft maar te eigenwijs is om het toe te geven. Haar levensvuur brand zo heftig dat haar hele lichaam is opgebrand. Haar wil is zo sterk maar weet niet wat het nog zou moeten willen. De dood raakt haar aan maar ze kotst hem tegemoet. “Kun je mijn bak even schoonspoelen m’n jongen?”, vraagt ze terwijl haar kunstgebit terug op haar kaak klikt. Mijn oma speelt met de dood, ze speelt niet voor de winst maar heeft nog niet verloren.