Me, myself and iPhone

Ik heb een soort van haat-liefde verhouding met mijn telefoon, soms ben ik dolblij met hem maar soms vervloek ik hem… Ik zeg ‘hem’ omdat ik het leuk vind klinken maar uiteraard is ie genderneutraal. 😉
Geregeld voeren we in stilte een strijd met elkaar en die verlies ik helaas nogal eens. Ik stel me voor dat hij dan stiekem in zijn vuistje lacht en denkt: ‘Jij bent wel groter maar ik ben toch lekker sterker!’ Hij wil ook altijd overal mee naar toe en is een echte dwingeland dan. Als ik even snel de deur uit ga om boodschappen te doen en hij ligt aan de lader omdat de batterij bijna leeg is, wil ie toch perse mee. Hij roept dan naar me: ‘Haal mij van die lader en hang me er straks maar weer terug aan.’ Ik antwoord eerst nog: ‘Nee, je blijft hier want het is helemaal niet nodig en er zal in dat half uurtje echt niemand bellen of whatsappen en als dat wel gebeurt dan bel ik gewoon terug.’ Maar meneertje laat zich niet zo makkelijk afschepen en komt met allerlei argumenten waarom het toch echt van groot belang is dat hij mee gaat. Er zou wel eens een belangrijk telefoontje kunnen komen en dat ene bericht waar ik op wacht, dat wil ik toch zeker ook niet missen?! En als ik dan nog steeds niet overstag ga wordt hij echt gemeen en gaat op mijn gevoel inspelen. Dan begint ie namelijk over mijn vader: ‘Wat nou als er iets met je vader gebeurt en je bent niet bereikbaar? Dat kun je niet maken!’ Nu is de gezondheid van mijn vader momenteel niet optimaal maar ook zeker niet zo slecht dat hij zomaar ineens het loodje zal leggen. En toch, met die rotsmoes weet hij me te manipuleren en ik sleur hem van de lader om in mijn tas te stoppen.

Ik zeg altijd vol trots dat ik nooit gerookt heb dus die verslaving ken ik niet maar volgens mij gaat dit aardig dezelfde kant op.
De absolute limit was toch wel toen ik onlangs schade aan mijn autootje reed omdat ik vond dat ik best even een spraakbericht kon beluisteren. Gelukkig was het maar een stoeprand die ik raakte maar het heeft me wel flink wakker geschud.

Ik laat die kleine dwingeland sindsdien wat vaker links liggen en wat een rust geeft dat! Gewoon me, myself and I…..even heerlijk zonder phone.