Maskers

Geschreven door: Hilde Kema

Hier kunt u zich omkleden, alles staat klaar voor uw gemak.
U koos een arrangement met een pakking. Wilt u honing, sering of klei? Ik regel het, terwijl u zich klaarmaakt.

Bij ons wordt het uitgelegd als een soort gezichtsmasker, voor je lichaam.
Behalve de klei, dat is gewoon klei, niet te diep inademen.
Mensen worden lijp van dit spul, en laten zich graag insmeren onderweg naar perfectie.
Complete luxe, denk ik, terwijl ik het zie verdwijnen in een adipeuze dij.

Vervolgens baden ze in een wazig goedje, afkomstig uit een grote witte emmer.
Zwetend in 45 graden pure ontspanning.
Even afspoelen,  je huid en gewrichten zijn als nieuw.

We hebben ook gezichtsmaskers, daarvoor ga je een behandelingetje duurder.
Want, je gezicht is het eerste dat iemand ziet.
Errug belangrijk dat het tiptop verzorgd is, vooral geen onzuiverheden vertonen.

Zelf gebruik ik regelmatig een ander soort masker.
Van binnen zweet ik, en mijn handpalmen moeten soms wel wat doorlaten.|Van binnen schreeuw ik, van rechtvaardige woede bijvoorbeeld.
Van binnen vormen mijn tranen langzaam maar zeker een oceaan.

Niemand zal dat zien, mijn gezicht is exceptioneel verzorgd.
Niet perse qua huidconditie.
Hoewel ik ruimschoots door de puberteit heen gestreden ben, denkt mijn t-zone daar anders over.

Van buiten zweet ik, en mijn gezicht wordt rood, of nu ja, donkerblauw.
Van hitte plof ik bijna uit elkaar.
Mijn spieren schreeuwen om verlossing.
Mijn hartslag en ademhalingsfrequentie zijn flink gestegen.

Iemand zal dat zien, mijn lichaam wordt flink onder handen genomen.
Zo lang mijn lijf er goed uit ziet, alles naar behoren en leeftijd werkt, hoef ik niet over de binnenkant na te denken. Toch? Misselijkmakend.

Soms kan ik het niet laten mee te doen, stiekem ben ik pas tevreden wanneer ik cijfers tussen mijn voeten zie van een onhaalbaar gewicht.

Mijn haar heeft allerlei kleuren gehad, net als mijn gedachten.
Liever kijk ik naar diepere zaken, zoals intenties, wereldbeelden en overtuigingen.

Lieve kleine meisjes onderdrukken gevoelens, overtuigt dat dit moet.
Make-up of een kekke outfit kan geen zwart gat verbloemen. Hormonale schommelingen maken het lastiger dan nodig.

Jongens voelen niets, want dat is hoe het is. Hard trainen, hoe dan ook.
Laten we collectief onze maskers neerleggen, naast de dumbbells. Want eerlijk, die gebruiken we zelden uit passie.

Ga er dan zelf naast zitten, maak ruimte voor realiteit.
Spoel het onbekende weg, geniet van je blote huid, juist als die oneffenheden vertoont