Kleren maken de man

We leven in een maatschappij waarin we van kleine dingen grote problemen kunnen maken, maar waar ook problemen zijn die we het liefst over het hoofd zien tot we er vijf keer over gestruikeld zijn en ons beseffen dat het toch écht anders moet. We leven in een maatschappij waarin de conductrice geen ‘dames en heren’ om mag roepen en een meisjesjurk in de winkel een label moet krijgen met de beschrijving ‘kinderjurk’, om zo min mogelijk mensen in een hokje te stoppen, want niemand die tegenwoordig nog in een vakje past. De Nederlandse maatschappij lijkt te lijden aan claustrofobie.

De genoemde verschijnselen spelen zich allemaal in het kader van ‘genderneutraliteit’. Waarin we geen dames of heren zijn, jongens of meisjes, maar mensen en kinderen. Daar heb ik zeker niets op tegen, gelijkheid is een van de mooiste leugens die we verheerlijken en zo is dit er ook eentje van. Want achter al die genderneutraliteit zie ik vooral één ding heel duidelijk naar voren komen, masculiniteit. Dat is best apart, dat de dingen die geen geslacht bij zich zouden moeten dragen vooral mannelijk zijn. Wanneer iemand zich genderneutraal wil kleden trekt *genderneutraal voornaamwoord* vaak wat wijdere kleding, maar waar men vooral weg van lijkt te zijn, zijn genderneutrale pakken. Een broek, een jasje en een blouse die wijd zitten. Vrouwen worden in zo’n outfit vaak een ‘Girl Boss’ genoemd. Hier is in principe niets mis mee, al zouden mannen vervolgens ook mantelpakjes dragen en zichzelf ‘Boy Boss’ noemen (best catchy als je het mij vraagt, met die alliteratie). Dan zijn we nog niet neutraal, dus moeten zowel de mannen in mantelpakjes als de vrouwen in broekpakken zich ‘Queer Boss’ noemen. Het lijkt erop dat we mannen in vrouwenkleding wat ongemakkelijk vinden, dat is travestie of ‘gay’. Maar we meten hier met twee maten, een dubbele standaard waarin vrouwen zoveel mogelijk op mannen moeten lijken en niet andersom. Waarom zou er geen gelijkheid kunnen ontstaan doordat mannen meer op vrouwen zouden gaan lijken?

Dames en heren, jongens en meisjes, hooggeëerd publiek en geachte reiziger, laten we ons vooral kleden zoals we ons voelen en zoals we zijn. Laten we iets niet ‘neutraal’ noemen, als het in werkelijkheid ‘polair’ is. Als je het mij vraagt, is wat menig mens een genderneutraal label toekent, vooral masculien. Genderneutralen kleren maken vooral de man en zelden de vrouw, laat staan gewoon het ‘mens’.