Hoe dom kun je zijn?

Geschreven door: Imka Meuwese

Eigenlijk kan ik deze titel voor een hele serie verhalen gebruiken, ik ben namelijk nogal impulsief en soms ook een tikkeltje naïef.

In dit verhaal loop ik naar huis na een avondje stappen. Lopen doe ik graag maar in dit geval baal ik dat ik mijn fiets niet heb want ik draag mijn nieuwe schoenen, met hakken, en heb daar de halve nacht op gestaan. Helaas is mijn fiets twee dagen eerder gestolen en ik verrek het nu van de pijn in mijn voeten. Net als ik de schoenen uit wil schoppen verschijnt er, als een dief in de nacht, een jongen op een fiets. Hij roept: ‘Fiets kopen? 20 euro!’

Ik denk: JA!!!! en mijn mond volgt nog voor ik er erg in heb… Hij stopt en draait om terwijl ik me vliegensvlug realiseer dat ik nog maar vijf euro op zak heb. Dus zeg ik: ‘Ik moet wel eerst pinnen maar iets verderop is een automaat’. Natuurlijk flitst het door me heen hoe dom en gevaarlijk dit is en dat het wellicht geen “eerlijke” fiets is, maar op de een of andere manier ben ik zelden bang. De jongen kijkt me vreemd aan want hij vindt dit waarschijnlijk ook een vrij gewaagde actie maar gaat natuurlijk akkoord. Ik spring achterop en we gaan pinnen, hij staat nauwelijks een meter bij me vandaan als ik het geld uit de automaat haal. Ik overhandig het aan hem en hij geeft me de fiets. Dan vraag ik me ineens af hoe hij zelf thuis moet komen: ‘En jij nou? Waar woon je ergens?’ Hij kijkt me stomverbaasd aan en denkt vast: ‘Het moet niet gekker worden!’ Vervolgens wijst hij in de richting van een andere wijk. ‘Ok, ik breng je thuis maar jij mag fietsen en ik ga achterop’ bied ik hem aan. En zo ga ik achter op een gestolen fiets, die ik net gekocht heb van een dief, in het holst van de nacht door de stad om deze dief wel netjes thuis af te zetten. Ik waarschuw hem nog even: ‘Je gaat er niet snel weer met de fiets vandoor he?!’ ‘Nee, nee, tuurlijk niet’ stamelt hij.

Op de plaats van bestemming neem ik de fiets weer over en hij zwaait me uitbundig na. Ik lach om mezelf: ik ben mij er eentje.

Dit betreft een fictief verhaal want ik zou uiteraard nooit een gestolen fiets kopen en dit al helemaal niet verwerken in een column, dat zou pas echt dom zijn!!!