Het land met het meeste fatsoen

Je kunt het nieuwe jaar niet mooier beginnen. Alle kranten openen 2018 met het bericht dat IJsland het eerste land ter wereld is dat gelijke financiële beloning gaat afdwingen voor mannen en vrouwen. Bedrijven met meer dan 25 werknemers moeten voortaan op straffe van een boete certificering aanvragen wat betreft het gelijk uitbetalen van beide seksen. Het land, dat slechts 323.000 inwoners telt, staat op de lijst van de World Economics Forum (WEF) al jaren op de eerste plaats als het gaat om gelijkheid op de werkvloer. Opmerkelijk is dat er drie Scandinavische landen in de top vijf van het fatsoen staan, Noorwegen, Finland en Zweden. Op de lijst staat Jemen onderaan. Nederland staat op de zestiende plaats.

Reden voor een feestje, dat wel, maar er is nog een lange weg te gaan. In Engeland loopt het verschil in salaris tussen man en vrouw nog op tot 16,9 procent. Om dit verschil in bedragen te visualiseren: een man krijgt £1.169,–, terwijl een vrouw met exact dezelfde functie en uren £1.000,– casht. Dat is per jaar £2.028,– verschil en na een werkduur van twintig jaar loopt het op tot maar liefst £40.560,–. Dit is over twee decennia gemeten 3,38 jaarsalaris minder voor de persoon die de Engelsen ‘my better half’ noemen.

De site van het WEF geeft belangwekkende informatie over ons op de werkvloer en daarbuiten. Zo werkt een man gemiddeld zeven uur en 47 minuten, waarvan anderhalf uur onbetaald. De vrouw werkt acht uur en 39 minuten, waarvan vier uur en 47 minuten onbetaald. ‘Onbetaald’ verwijst naar huishoudelijk werk. Wereldwijd is slechts een op de vijf parlementariërs of ministers een vrouw. De site geeft aan dat het in West-Europa nog 47 jaar duurt voordat we aangaande dit onderwerp van gelijkheid kunnen spreken. Dat is dus pas in 2065. In het Midden Oosten duurt het nog 356 jaar en de frequent in de schijnwerper geplaatste Amerikanen zijn volledig op drift geslagen. In de VS is de kloof alleen nog maar groter aan het worden!!

De eerste dominosteen is gevallen. Nu kunnen vrouwen in alle geciviliseerde landen – en dat zijn er toch een niet te onderschatten aantal – op de bres voor hun rechten. Maar let wel, dames, sommige kometen laten zich maar bij hoge uitzondering zien. Dus nu maar hopen dat dit te lang uitgestelde initiatief niet wereldwijd gaat verzanden in het domein van zichzelf op de borst kloppende haantjes.