Hallo Rotterdam!

Geschreven door: Loïs van der Hoeven

Inmiddels mag ik mijzelf al meer dan twee jaar bewoner van jou noemen, dus tijd voor een korte terugblik op de laatste jaren! We beginnen in Oktober 2015, de maand waarin ik officieel Rotterdammer werd. Toen ik na mijn inschrijving bij de gemeente naar buiten liep vond ik het eigenlijk wel spannend. Ik was weg uit de rustige Hoeksche Waard en officieel een stadsmeid. Iets waar ik vroeger nooit aan had gedacht, ik voelde me wel fijn daar tussen de weilanden.

Wat een cultuurshock was het om rond te lopen in mijn nieuwe straat, de Beijerlandselaan! Mijn ouders waren af en toe bezorgd, is het wel veilig daar op Zuid? Maar ik voel me inmiddels heel fijn als ik hier rondloop. Overdag tussen de prachtige winkels met Turkse avondkleding, de vele shoarmazaken, Marokkaanse bakkerij maar ook gewoon de Albert Heijn. En ’s nachts? Zodra ik mijn portiek uitstap word ik begroet door de vriendelijke Antilliaanse buren. Goedenavond prinses! Hoe gaat het met je? Goed antwoord ik dan, en met jullie? Het geeft me een veilig gevoel, net als het feit dat hier altijd, ongeacht de tijd, allerlei soorten mensen rondlopen.
Een avondje uit doe ik als student ook vaak. Dan tuf ik op mijn scootertje, of in de taxi, de Erasmus brug over richting de Witte de With.  En dat bevalt me een stuk beter dan 3 kwartier in de bus te zitten en dan ’s nachts met die verschrikkelijke BOB-bus terug te moeten. Ik drink een paar drankjes, doe een paar dansjes en ben binnen 10 minuten daarna ook weer veilig thuis. Het maakt niet uit op welke avond ik dit doe, want elke avond bied jij wel iets te beleven aan Rotterdam.

De laatste tijd ben je wel eens negatief in het nieuws Rotterdam, vooral op politiek gebied. Erg jammer. Ik denk dat je namelijk nergens een betere smeltkroes aan mensen vind. Vooral als je een middagje Feyenoord komt kijken in een café hier. Want geloof me, dan merk je niets aan zogenaamde ‘culturele verschillen’ en staat iedereen net zo fanatiek hun cluppie aan te moedigen.

Bedankt Rotterdam! Dat je met al je verschillen mij zo’n fijn thuis hebt gegeven! Dat ik zoveel nieuwe mensen heb mogen ontmoeten en er daarvan een aantal mijn vrienden heb mogen noemen! Voor de avonturen! En dat we er in 2018 nog meer mogen beleven!