Dankjewel

Al van jongs af aan is me geleerd met twee woorden te spreken. ‘Dank u wel, meneer’, zei ik als vierjarig meisje tegen de slager die me zojuist een plakje boterhamworst gaf. Ik draaide me om en mijn moeder knikte me bemoedigend toe. Dit was dan ook de reden dat ik niet beter wist dan dat iedereen zo beleefd was als ik. Little did I know, dat dat dus écht niet het geval is.

Het begint al wanneer ik ’s ochtends de trein neem en ik samen met onder andere een groepje jengelende tieners voor de grote deuren sta te wachten. Ze zwaaien open en een groep reizigers beweegt zich langzaam naar buiten. Nog voor zij hier de kans voor krijgen stapt een van de jongens al naar voren en wringt zich langs een kant van de opening naar binnen. Vol verbazing zie ik dit gebeuren en kan ik me niet bedwingen: ‘Heb jij het zó druk dat je geen 10 seconden kunt wachten?!’ Uiteraard krijg ik geen reactie en giechelend schuifelen zijn vrienden achter ‘m aan. Die generatie blijft sowieso een totaal raadsel voor mij. Natuurlijk kan ik niet iedereen over één kam schuiven, maar…

Wanneer ik in de collegezaal zit, zit mijn klasgenoot achter me zo druk met zijn flesje water te spelen dat hij het ding van zijn tafeltje af laat donderen. Hij valt een verdieping lager bij mij op de vloer waardoor hij er niet meer bij kan. Ik raap ‘m op, draai me om en zet het flesje weer netjes op zijn tafeltje. ‘Alsjeblieft’. Hij kijkt weg en begint tegen zijn buurman te vertellen hoe zijn weekend is geweest.

Nu wil ik mezelf zeker niet de hemel in prijzen, of stellen dat ik het meest beleefd ben opgevoed, dat zeker niet. Anderzijds geloof ik wel dat er zeker wat mensen zijn die iets kunnen leren van bovenstaande tekst. Niet iedereen die je tegenkomt hoeft een uiterst vriendelijke behandeling te krijgen, maar wees je eens bewust van de mensen om je heen. Waarom moet je die treinreiziger aan de kant duwen? Waarom bedank je die persoon niet wanneer die iets voor jou doet? Hoeveel moeite kan het voor je zijn om even die minuut in je dag te nemen om je medemens te waarderen en te bedanken. Do me a favor en neem die moeite.