Dan maar lachen om jezelf.

Geschreven door: Thirza van der Vlist

Vanochtend ging ik weer is naar de bus fietsen op mijn nieuwe fiets. Die kreeg ik laatst van mijn opa. De fiets is van mijn tante geweest en stond al jaren bij mijn opa in de schuur maar de fiets is nog als nieuw. De fiets heeft 8 versnellingen en voor en achter een rem die je bediend met de hand.

Ik vertrek altijd van huis met een beetje stres want als je de bus mist moet je een half uur wachten. Toen ik over het kruispunt reed vlak bij de bushalte bedacht ik me: Laat ik even kijken hoe laat het is. Ik wilde die bus namelijk niet missen. dus graaide ik onder het fietsen in mijn tas die aan mijn stuur hing naar mijn telefoon. Toen ik mijn telefoon eindelijk te pakken had keek ik snel naar de tijd 8:49. En mijn bus zou er zijn om 8:50. Maar omdat ik op mijn telefoon keek en zo druk was geweest met zoeken reed ik in mijn snelheid het brugje voorbij waar ik over heen moet om bij de bushalte te komen. Ik remde met 1 hand. Dat was de rem van het voorwiel en door mijn snelheid vloog ik over de kop en klapte op de grond. AU, Ik voelde een steek van pijn in mijn knie. Maar ik stond snel op herstelde, draaide mijzelf met fiets en al om en sprong weer op de fiets en negeerde de pijn. ik reed nog langs een jongen die alles had gezien. De jongen vroeg of het wel ging, Gênant… Ik parkeerde mijn fiets op het eerste de beste plekje. Ik haalde de sleutel eruit. Rende naar de halte en haalde mijn bus.

Daar zat ik dan in de bus met een vieze jas en een kapotte knie. Later ontdekte ik ook nog een lelijke plek op mijn hand. De pijn in mijn knie bleef ook. toch haalde ik mijn tram en ook mijn volgende bus. Beide op de minuut af. In de bus ging ik veder in mijn boek lezen tot de bus stopte. In en reflex sloeg ik mijn boek dicht en stond op ik checkte uit en achter mij sloot de bus zijn deuren. Maar toen ik om mij heen keek besefte dat ik 2 haltes te vroeg was uitgestapt. Ik lachte om mij zelf en begon maar te lopen er zat niets anders op. Bij het lopen voelde ik een steekje in mijn knie toch baalde ik niet want er was geen regen of hevige storm met code rood en ik had uiteindelijk al mijn bussen gehaald en de tram.

Vertraging oplopen ligt niet altijd aan het OV. Soms moet je even naar jezelf kijken.