Amsterdamse nachten

Middernacht in Amsterdam. De roodkleurige lichten langs de grachten weerkaatsen op het water wat een lichtspektakel tot gevolg heeft op de muren in de buurt. De verscheidenheid in talen die om mij heen te horen zijn doet me bijna vermoeden dat ik mij in het buitenland bevind. De ondertussen gesloten toeristische kraampjes met tulpenposters schudden mij echter wakker; ik ben nog steeds in Amsterdam.

Terwijl harde rockmuziek door mijn oortjes klinkt probeer ik met dichtgeknepen ogen wijs te worden van de routebeschrijving naar Amersfoort die mijn telefoon mij voorschotelt. Ik schrik van een tram die vlak voorbij mij raast. ‘Shit, die had ik moeten hebben’ is mijn eerste gedachte. Het feit dat ik bijna aangereden werd vind ik blijkbaar minder belangrijk dan dat ik moet gaan lopen.

Amsterdam kent zo zijn ‘typische’ figuren. Vooral ’s nachts. Wachtend op perron 5 zie ik links van mij een man met een gescheurde spijkerbroek en een met vlekken bedekt T-shirt. Hij leunt met beide handen op zijn knieën aan de rand van het spoor. Geluiden die de trek in mijn softijsje niet positief beïnvloeden klinken uit zijn keel, en trekken hiermee de aandacht van een man in de buurt. Zonder iets te zeggen pakt deze man de misselijke meneer bij de arm en dirigeert hem rustig maar moeizaam de trap af richting de stationshal. Of deze hulpverlener een vriend is of een op wraak beluste ontvoerder, is mij niet duidelijk. Hoe dan ook, misschien heeft hij deze man wel bespaard van een verwonding.

Niet lang hierna wordt mijn aandacht getrokken door twee mysterieuze mannen die de trap op komen. Met allebei een lange, stoffen jas en een bolhoed die zo een prop had kunnen zijn van een maffiafilm, komen ze erg spannend en belangrijk op mij over. De stilte op het perron resulteert in een overheersing van de stemmen van deze mannen, die zwaarder zijn dan ik ooit gehoord heb. De inhoud van hun conversatie is onhoorbaar. Waar zouden ze het over hebben? Over hun nieuwe opdracht als private investigator? Over hun bevel een belangrijke en corrupte politieke leider van het leven te beroven, om zo de samenleving te redden van haar onverbiddelijke doem? Of misschien praten ze wel over de voetbalwedstrijd van gisteren.

Af en toe laat ik mijn fantasie op zijn beloop. Misschien zorgt dit juist voor onduidelijkheid en angst, maar de spanning en sensatie die het oplevert houden het leven afwisselend en interessant. Hier draait het bij mij om. Variatie.