Weg van alles

Geschreven door: Vincent Kupers

Deadlines, afspraken en zelfs inkopen voor het avondeten dringen door. Dit betekent dat de aandacht in het heden even wegvalt. Waar ben je dan eigenlijk? Je kan gerust zeggen dat deze gedachtes zo nu en dan misschien bedwongen moeten worden. Het is tenslotte tijd waarin je ook gewoon leeft. Waarom wordt er niet van het moment genoten?

Iets wat niet helemaal uitgedacht is. Iets zonder verwachtingen. Daar heb ik simpel gezegd zin in. Een bewuste spontane reis weg van de gebruikelijke omgeving, naar een plek waarvan ik eigenlijk niet weet of er überhaupt iets is wat mij aanspreekt. De plek moet eigenlijk alleen een richtlijn zijn. Het zou fijn zijn als ik op de bedachte plek zou aankomen, maar het zou vrijwel niks uitmaken als ik ergens anders terecht kom. Er zijn immers geen verwachtingen.

Met tripjes, onder het genot van deze gedachtegang, heb ik inmiddels al een flink gedeelte van Nederland ontdekt. Het geeft een bevrijdend gevoel. Ik zorg ervoor dat ik een dag vrij heb en dat er verder geen verplichtingen zijn. Verplichtingen in de toekomst worden ook absoluut niet toegelaten in mijn brein. Het gaat alleen even alleen om de trip en zijn bijkomstigheden. Doordat er geen verwachtingen zijn, ontstaan er eindeloos veel mogelijkheden.

Met een rugtas gevuld met brood, water en een goed boek ga ik met een vriend die mijn gedachtegang en tas inhoud deelt op pad. Ik noem het op pad gaan en ben overigens de enige van mijn vrienden die deze benaming gebruikt. Het doel is om, heel cliché gezegd, de hele dag in het heden te leven. Ik heb vaak onterecht het gevoel dat ik de wet overtreed wegens het niet denken aan verplichtingen. Een vreemd en erg bevrijdend gevoel.

Het budget is 10 euro. In staat zijn om dit te doen met een laag budget geeft mij een onafhankelijk gevoel. Omdat ik het budget volledig accepteer sluit ik veel activiteiten moeiteloos uit en heb ik meer aandacht voor de trip en met wie ik ben. Het gaat niet om bepaalde winkels of een specifieke plek om te eten en te drinken. Open staan om te doen wat er in je opkomt en bereid zijn om je ideeën snel te veranderen om open te staan voor de gedachten van de medereiziger. Inmiddels ben ik een beetje verslaafd geworden aan deze manier van reizen. Het enige wat ik nodig heb is tijd, verder is het beangstigend makkelijk om het te organiseren. Ik kan het iedereen aanraden.