Over de gevolgen van leugen

Frustratie.

Dat is een gevoel dat de afgelopen weken bij mij speelt.
Door een leugen- een grote, grove en brutale leugen- balanceert het leven van twee onschuldige kinderen op een randje. Aan de ene kant is een leven met een eerlijke man, die vele taken op zich heeft genomen voor de kinderen, aan de andere kant een vrouw die de gehele familie 14 jaar lang heeft getormenteerd door leugens en emotionele mishandeling.

Nu zou je zeggen dat de keuze voor iedereen vrij makkelijk is, weg met de vrouw die zich moeder noemt. Laat haar maar boeten.

Helaas gaat het niet als zij een lijst met onwaarheden heeft opgesteld, een advocaat in de arm heeft genomen en zoveel mogelijk leed wilt veroorzaken bij de vader van de kinderen. Zij spreekt van mishandeling, maar geeft geen reden voor de vele bloedneuzen en littekens die telkens opdoken bij de kinderen.

Nu is zij een moeder geworden, nadat zij weken lang van huis was gebleven. Nu wilt zij rechten krijgen over haar kinderen, terwijl geen van beide kinderen bij haar willen blijven. Zij verschijnt goed uitgerust, opgemaakt en met geheven hoofd bij de advocaat. Is dit hoe een vrouw die claimt te zijn mishandeld eruit ziet?

Daartegenover staat de vader: vermoeid, bezorgd en intens verdrietig. Bezorgd om het lot van de kinderen, dat zij hun leven moeten aanpassen. Een van de kinderen sport intensief, traint zes dagen in de week, heeft daarnaast soms nog twee dagen wedstrijd (hij zwemt). Als hij bij zo’n moeder terechtkomt, die niet eens een lunch voor hem zou maken, wat zal er met zijn bloeiende sportcarrière gebeuren?

Het jonge meisje dat een paniekaanval kreeg toen haar moeder haar vertelde dat zij haar naar zwemles zou brengen. Het meisje dat niets meer van haar moeder wilt weten. Dat vroeger rondliep met kleverige klitten in het lange haar dat ze nu kort draagt, van wie haar nagels altijd te lang waren en van wie haar kleren niet bij het seizoen pastte. Wat zou er met haar gebeuren?

Dan zegt u: ‘Wat deed de vader dan?’
Die werkte twee banen, bracht de kinderen naar sport en school. Die kon nauwelijks overeind blijven van vermoeidheid en had een vrouw die constant ruzie maakte.

En de vrouw? Die werkte part-time, kwam nog altijd laat thuis. Die sleepte de kleine elk weekend gedwongen mee naar haar ouders om later aan iedereen te vertellen dat zij haar ouders in geen maanden had gezien.

Als die kinderen bij de moeder worden geplaatst, kunnen wij over tien jaar Justitie aanklagen om hun vreselijke jeugd?