Hotel Hollandia

Onlangs liep mijn vriendin tijdens de ochtendspits op een van de grote stations van Nederland, toen vlak achter haar een man plotseling luidkeels zijn ongenoegen begon te uiten. Ze draaide zich om en zag een ietwat dikkige man met een bouwhelm in zijn ene hand en een telefoon in de andere.
‘Ja, nou hoeft het al niet meer, hoor,’ foeterde hij door de telefoon. ‘Ik heb het probleem zelf al opgelost.’
De persoon aan de andere kant van de verbinding leek met dat antwoord geen genoegen te nemen. Na een korte pauze walste de man verder: ‘Ik betaal 160 euro per maand voor een treinabonnement en jullie kunnen niet eens de telefoon opnemen?!’
Aha, dacht ze. Meneer is boos op de NS en heeft een medewerk(st)er van de klantenservice aan de lijn. De betreffende NS-medewerk(st)er liet zich niet uit het veld slaan door het verwijt en na wederom een korte pauze, kwam de man bij de kern van zijn probleem: ‘Ik was vanochtend mijn fiets vergeten op slot te zetten. Als jullie nou gewoon eens de telefoon hadden opgenomen, had ik je zo kunnen vertellen waar ie staat. Maar nee hoor. Nu moest ik zelf met de trein terug om m’n fiets op slot te zetten! En bedankt!’
Bij thuiskomst hebben mijn vriendin en ik flink gelachen om het voorval, totdat het besef kwam dat er ergens in het NS-servicecentrum iemand heeft gezeten die deze boze man te woord heeft moeten staan. Hoeveel telefoontrainingen en belscripts je ook hebt doorlopen; niets kan je voorbereiden op iemand die zich zo onredelijk en onbeschoft gedraagt. Beter gezegd: op iemand die zich gedraagt alsof hij zich 24 uur per dag in een of ander all inclusive beach resort bevindt en de rest van ons op Aarde is gezet om hem op zijn wenken te bedienen.
Ondanks de misselijkmakende verwende houding van meneer Frikandellensnater, is het voorval in sommige opzichten een compliment voor zowel de NS als de servicegerichte maatschappij waarin wij leven. Als Henk en Ingrid er namelijk dusdanig aan gewend zijn geraakt gepamperd te worden, geeft dat mijn inziens wel aan in wat voor een welvarend land wij leven. Portemonnee vergeten? Bel de bank en laat een medewerker ‘m bezorgen! Paspoort kwijt? SMS Willem-Alexander, die stuurt z’n privéjet wel even. Koffiemelk vergeten? Geen nood, app Albert. Iemand komt het wel brengen. Telefoon kwijt? Bel KP…Wacht!
App ff Telf….
Oh nee.
Shit.