Frans B. te F.

Geschreven door: Bram Dekkers

“We’ve got him”, klonk het. Waarop ze het valluik onder Saddam open lieten klappen.

Wij hebben hem nu ook. De Gewone Nederlander. Frans B. te F.

Nadat Buma zijn mantra ‘de gewone Nederlander’ bij gebrek aan echte inhoud 11 x had opgelepeld in een toespraak, moest en zou hij gevonden worden. Het was wel even zoeken voor we de goede multimiljonair hadden gevonden met toch een eenvoudige afkomst. Maar we hebben ‘m!

Aan Frans B. te F. kunnen we ons nu spiegelen. Blijkbaar richt de politiek van Wilders tot Roemer zich op zijn soortgelijken, als ze het hebben over voorheen de gewone man, die na een tussenfase als Henk en Ingrid, nu gender neutraal tot gewone Nederlander is gepromoveerd.

Het moet gezegd: Frans doet het goed. Goedgemutst, zorgt voor volksvermaak en in zijn toelichting op zijn uitverkiezing is hij echt….maar dan ook echt…. politiek correct.

Aan Frans ligt het dan ook niet, dat ik me ongemakkelijk voel.

Ik lig in mijn bed te draaien omdat ik een antwoord zoek op wat deze uitverkiezing nu over mij zegt! Gelukkig ben ik net als Frans blank, in Nederland geboren en spreek ik ABN met een accent.

Maar die miljoenen heb ik niet! Zijn achtergrond op het kamp heb ik ook niet (overigens heb ik nu wel een camper….. zou dat ook tellen?). Ik kan niet zingen en ben bovendien meer van de Stones en Springsteen. Verder ben ik ook niet zo vaak een ‘vrolijke Frans’ (woordgrapje!!).

De conclusie is stevig: ik ben een afwijking.

Als we de gewone Nederlander aanwijzen en een gezicht geven, zie ik vooral dat ik dat niet ben. En ik vrees dat er velen nog veel verder af liggen van dit gemiddelde, mediaan en modus.

Is dat erg?

Het tegengeluid is er ook. Als ik de Happinez lees word ik overstelpt door unieke ervaringen. Zie en lees ik strevingen naar het bijzondere en de individuele vrijheid.

Kan dat samen?

Is het een alternatief als we het unieke gewoon maken? Dat het normaal is dat iedereen afwijkt? Dat we in onze speeches niet voortdurend ‘het gewone’ zoeken maar juist de variëteit? Dat we het koesteren als iemand anders is dan ik. Ons er door laten inspireren?

Dat ik niet Frans B. hoef te zijn!

Misschien was het beter geweest als ze ‘m niet hadden gehad. Dat het valluik dicht gebleven was. Zou het oorlogsgekletter gescheeld hebben?