Druk druk druk

De titel van een boek wat bij een cursus stress gebruikt wordt en tevens hoe de huidige maatschappij omschreven kan worden. Ik ben vast niet de enige die dit vreselijk vind. De reden waarom verschilt waarschijnlijk.
Hoewel de wereld in een razend tempo aan me voorbij raast, en iedereen van alles móet, heb ik heb voor mijn gevoel nooit echt druk. Sterker nog, ik vind het lastig om te bedenken wat ik wil doen in mijn vrije uurtjes. Niet omdat ik niks weet, maar juist omdat ik door alle prikkels en afleiding geen keuze kan maken in wat ik wil doen. Ja, WIL doen inderdaad. Het ‘moeten’ heb ik al afgeleerd want dit woord zou kunnen leiden tot een burn out. Ik hoorde laatst bij de wereld draait door dat maar liefst één op de vier mensen een hersenaandoening heeft en dat burn out hier ook onder valt, dus daar ben ik voor behoed.
Niks moeten, heerlijk zouden de meeste zeggen. Helaas moet ik vermelden dat dit nog steeds niet de oplossing is. Door niks te moeten, doe ik eigenlijk alles half, of nog erger; kom ik nergens echt aan toe. Schoonmaken? Dat kan morgen ook nog wel.. Wanneer ik vervolgens met een boek op de bank neerplof betrap ik mezelf erop dat ik ongeveer elke minuut op mijn mobiel kijk en nog even wat berichtjes stuur naar personen die ik nog niet had geantwoord, dat hoefde namelijk niet direct. Tijdens mijn ‘heerlijke ontspanning’ merk ik dat er allerlei dingen omhoog komen die ik nog WILDE doen. En ja die regel ik dan ook nog maar even want had ik al een paar dagen uitgesteld. Spontaan iets leuks samen doen zit er toch niet in, want iedereen heeft het druk.
Snel nog even mijn agenda bijwerken, want ik zie weer allerlei evenementen op facebook langskomen die ik niet wil missen. Ik feliciteer ook direct maar twee vrienden die ik minstens een half jaar niet heb gezien, check daarbij hun hele pagina uit. Ik kom ondertussen een advertentie tegen van mooie schoenen en ik wilde nog nieuwe, dus begin strijdlustig webshops af te zoeken. Drie uur later en twee bladzijden van mijn boek verder besef ik dat ik mijn hele middag heb vergooid en niet eens boodschappen in huis heb voor het avondeten. Mijn niet-moeten haalt zich in en lijkt toch stress te hebben veroorzaakt. Veel stress is dat eigenlijk ook al een hersenaandoening?