De mythe van de radicaal

Waarom worden ogenschijnlijk normale jongens neo-nazi’s? Hoe komen verpamperde uitkeringstrekkers, die nog voorheen te lui waren om twee keer per jaar naar de moskee te gaan, op de frontlinie van de Jihad terecht?
Ik presenteer de ontstaansmythe van de radicaal, tweemaal per jaar uitgekotst door je favoriete media.

De oorzaak van zulk radicalisme is simpel, we maken ons niet genoeg zorgen om huilende kleuters. Ik ben schuldig, dat beken ik meteen. Ik kan even makkelijk één jankend kind of vijfhonderd voorbij lopen zonder iets te voelen. Michael Jackson dat lelijke mormel uit het ziekenhuisraam, hij gaat toch wel omaatjes lastigvallen voor de Albert Heijn. Abortus voor iedereen jonger dan 29, ik stem voor.

De mythe van radicalisme bestaat al tientallen jaren, waarschijnlijk langer. Nevermind dat mensen uiteindelijk zelf tot extremisme besluiten. Er is een diepere oorzaak van dat besluit. Vervolgens concludeer je dat het de schuld is van van te weinig onderwijs/politie/tractorraces, vul hier je politieke voorkeur in. Draai de nature nurture-mixtape, het publiek rolt in koor zijn ogen, de waarheid zal wel ergens in het midden liggen.

Wanneer je goed kijkt, betreft het geen vraagstuk maar een ritueel. Waarom gaan jonge meisjes de porno in? Waarom bestaan orkanen? Waarom bestaat Sylvana Simons? Schud met je vuist naar God zoveel je wilt. Maar als je toch alleen met kerst naar de kerk gaat, waarom ben je dan verbaasd dat de almachtige geen antwoord geeft?

Ik geef de neo-nazi’s en Jihadisten tenminste op één punt gelijk: sociale paria worden of verhuizen naar de woestijn klinkt zo slecht nog niet. Zand in je bilnaad en tweemaal daags water en droog brood zijn slechts de prijs die je betaalt voor een tijdelijke ontsnapping uit de politiek correcte jungle. Hashtags en metoo, eindeloze (zelf)felicitatie op Facebook, egoïsme en identiteit. Ergens vind ik het knap dat er nog kinderen in dit circus opgroeien zonder neo-nazi te worden.
“Ik hoop dat dat het enige punt is waarop je extremisten gelijk geeft.”
De column eindigt over twee regels en je denkt nog steeds dat het over hen gaat? Ben je zo wanhopig om te weten dat ik in hetzelfde kamp zit als jij? Alleen al daarom, alleen al daarom…

De oorzaken van radicalisatie onderzoeken is een oefening in jezelf belangrijk vinden.