Wie een vriend vind heeft een schat

Bij mijn ouders staat een grote gesloten witte doos op tafel. Een van het soort qua formaat dat ik slechts ken van diepvriesproducten op de markt. Het materiaal is plastic, witte schuimen bolletjes aan elkaar geplakt. Nieuwsgierig til ik de deksel op. Verrast door het pakket, informeer ik bij mijn vader of mijn ouders iets te vieren hebben. Mijn ma en pa gaan vanmiddag langs bij hun vrienden in weert, ik ben bij hun langs gegaan om mijn moeders haar in te draaien voor haar zo vertrouwde kapsel tevoorschijn te toveren, strakjes. Zij verheugen zich zichtbaar op de middag die komen gaat. De vriendschap is van het soort die je op een hand kan tellen, en al meer dan 40 jaar hecht is. Ze zien elkaar niet wekelijks maar het doet er altijd toe, het weerzien. Mijn vader schrijft een brief vermoed ik, achter de doos. Ik kan het niet echt zien maar een leesbril en houding vermoeden dat hij een pen in handen heeft en mijmert over iets. Mijn moeders haar is bijna klaar, ik zie dat mijn vader geraakt is. Dat overvalt me en onderwijl ik mijn moeders krullen om mijn vingers draai hoor ik mijn vader zijn brief oplezen aan ons. Een bezielde vriendschap hoor ik hem zeggen van over 40 jaar…….vrienden voor het leven daarmee sluit hij de brief af. Even zie ik tranen bij beide. Ik mis mijn langste vriendschap. Deze is momenteel erg ziek, ik mis de verloren gegane vriendschappen, de niet af vriendschap, de vriendschap die er nooit van gekomen is.Vriendschap die blijft staan is een groot goed. Mijn moeders haar is klaar "nog even samen soep eten" zegt ze want vanavond mogen wij ons laten verassen. Het stille geluk van mijn ouders slaat op me over, wat heb ik lang gewacht besef ik op deze lichte toets dat het leven ook kan zijn. Alle zorgen over de jaren heen van veel ziek zijn lijken verdrongen door deze nieuwe herinnering waar ik de gelukkig getuige van was. Jammer dat ik dit samenzijn niet met mijn zus heb kunnen delen. Het is herfst de zon straalt en ik voel me opgetild vandaag door een gedachte, strakjes zullen mijn lieve zorgzame ouders omringt worden met waardering en liefde en delen zij proviand uit de doos, samen vieren ze hun vriendschap in de jachthut bij hun ‘stammetje’.