Sojaboonpietchinees en transgenderklaas
"Voor mij de Pekingeend alsjeblieft", zegt de man, die na mij aan de beurt is. Dat was grappig, omdat hij eigenlijk een sojaspons met saus bedoelt. Er zit hier op de hoek een vegetarische Chinees, en ze verkopen alles wat een traditionele Hollandse Chinees verkoopt, in een vegetarisch jasje. Genummerd. De man pakt de bak tevreden aan en loopt met een ietwat versnelde tred de deur uit. Mensen die eten afhalen hebben een ongeduldig en verwachtingsvol loopje.
Ik heb fijne herinneringen aan Chinees halen. Zo’n bedompte rode ruimte, gouden draken en oer-Hollandse Chinees. Wachten en een vies tijdschriftje openslaan. Naast je vader op een bankje zitten. Een paar mensen zijn uit eten, het overgrote deel hangt een beetje. Iemand leest nogmaals de lap menukaart. "Hey pap, ik heb een vriendin." Dat vertelde je bij de Chinees. Je fluisterde het.
Die geheime keuken achter kleine luikjes met een kalender uit een andere dimensie. Luikjes die vliegensvlug opensprongen en dan kon je net een glimp van opvangen van de chef. Hoe maakten ze dat eten? Blokken ei in rode saus en wat wás die rode saus eigenlijk? Wachten duurde nooit te lang, het was daar fijn. In een warme bus stappen met gordijnen, met een lange reis voor de boeg door de stromende regen, daar leek het op. Volgens mij regent het ook altijd als je naar de Chinees gaat.
Als je naar buiten stapte, met in alle handen plastic zakken, dan rook je de bakken nasi en rijst, condens tot aan de handen. Dan kon je niet meer wachten om thuis te zijn. Traditie. Dat was het.
De vegetarische Chinees. Groene muren. Het is hier fris. De man met pekingeend glipt naar buiten, en trekt zijn capuchon op. Er hangt een kalender. En er zijn luikjes die openspringen. Een paar handen als gladde alen zetten een paar bakken op de balie. Een meisje fluistert alle gerechten van de kaart, ze belt nog naar huis voor overleg. En op een barkruk liggen tijdschriften.
Sinterklaas. Ook traditie. Het maakt niet uit welke handen cadeautjes of snoep in schoenen achterlaten. Of ze van piet zijn, van een vrouw op een pekingeend of een transgender op een sojaboon. Ik loop naar buiten, door de stromende regen. Het giet bakken vol geluk.