Je kon weer kind zijn
Daar ging je dan op 5 jarige leeftijd. Je pyjamaatje nog aan. In je ene hand een tas met spulletjes en in je andere hand je knuffeltje. Tijd om je kleertjes aan te trekken en je laatste spulletjes te pakken was er niet. Het duurde maar een paar seconde van je eigen vertrouwde bedje naar een wildvreemde auto. Een noodsituatie. Zonder iets te zeggen ging je mee. Weg van je vertrouwde omgeving. Waar voor jouw vanaf dat moment een heel nieuw bestaan zou beginnen.
Daar zat je dan starend naar de bomen en huizen die razend voorbij vlogen. Een voor jouw gevoel eindeloze weg. Een weg naar het onbekende.
De auto stopt. Honderd vragen raasde door je hoofd. Waar ben ik? Wat doe ik hier? Wie wonen hier? Heel verlegen liep je achter die toch wel lieve voogd aan. Stapje voor stapje kwam je dichterbij die vreselijke deur. Die deur, met daarachter een heel nieuw leven. Ergens denk ik dat je ondanks je 5 jarige leeftijd toch wel een beetje besefte waar je naartoe ging.
Inmiddels op de oprit aangekomen vloog die vreselijke deur met een zwier open. Daar stond een glimlachende vrouw, die een oase van rust uitstraalde. Het gaf een beetje troost. Ik zag jouw bezorgde blikje voorzichtig wegtrekken. ‘’He lieverd, ik ben Susan.’’ Zei de glimlachende vrouw. ‘’Dan moet jij Emma zijn. Leuk dat je er bent, ga je mee naar binnen?’’ Ging ze verder. Zonder iets te zeggen liep je door die toch misschien wel niet zo’n vreselijke deur naar binnen. Eenmaal binnen zag je nog meer onbekende mensen. Twee kinderen van ongeveer dezelfde leeftijd als jij waren op de grond aan het spelen met de Playmobil. Je keek om je heen. Het zag eruit als een paradijs. Overal speelgoed. Het gaf een fijn en veilig gevoel.
De twee kinderen kwamen naar je toe. ‘’Hoi, wij zijn Bas en Eva. Kom je met ons spelen?’’ Aarzelend liep je achter ze aan. Na een aantal minuten was je heerlijk aan het spelen met je nieuwe broer en zus. Dit was namelijk de plek waar jij ging wonen. Een warme plek, vol met liefde en aandacht. De plek die ieder kind verdient, maar jij tot dit moment nog niet had mogen ervaren thuis. De warmhartigheid die jouw ouders jou nog niet hadden kunnen geven, mocht jij nu ontvangen op jouw nieuwe eigen plekje. Je kon weer kind zijn.