Een eigen huis, een plek onder de zon

Ik loop ’s avonds met mijn hond aan de riem door mijn wijk, je weet wel de standaard Nederlander te wezen. Op een bepaald punt loop ik voorbij een kruising waar jarenlang kennissen van mijn ouders hebben gewoond. Deze kennissen met hun zoons die net zoals ik tegenwoordig in de leeftijd van studeren, uitgaan en reizen verkeren zijn het huis ontgroeid. Het huis wordt inmiddels bewoond door een jong nieuw gezin met twee jongens in de leeftijd van snotneuzen, rakketjes en geschaafde knieën. Op het moment dat ik voorbij loop komen de twee jongens net naar buiten gerend met zo’n beetje de hele inhoud van de garage die speelgoedwaardig is bevonden. Ik ben misschien maar een jonge student van 21 jaar oud, maar toch kreeg ik een gevoel van nostalgie en voor even zag ik mezelf daar met mijn broers staan. Klaar voor potjes voetbal, tikkertje en verstoppertje. Nu kijk ik nogmaals naar de twee-ondereen-kapper waar de jongens zojuist zijn uitgestormd en besef me dat een huis niet enkel een plek is waar mensen wonen. Dat huis wat ik al jaren ken en waar ik vaker ben binnen geweest is de belichaming van verhalen. Dat huis was zoals alle huizen eens het verhaal van een gezin dat aan de vooravond stond van de wording van een familie. Het ene gezin is vertrokken een stel aannemers is er ingevlogen een likje verf hier een nieuw tegeltje daar en het huis was klaar voor zijn volgende verhaal. De verhuiswagens zijn voorgereden een stapel dozen waar de gemiddelde bezorger van PostNL van zou gaan kwijlen is uitgeladen want nu gaat het feest echt beginnen. Wat nu jouw huis is, was niet altijd dat van jou. Ooit waren die stapel bakstenen iemand anders zijn verhaal. Een heel ander verhaal met andere hoofdrolspelers en een ander script. Mijn ouders wonen nu inmiddels 28 jaar in ons trotse bak en ik mag al 21 jaar een deel uitmaken van hun script, maar de tijd zit er aan te komen dat er een punt wordt gezet achter dit familieverhaal. Als ik later door mijn straat zal lopen, misschien wel met een eigen driewielermaniak aan de hand zal ik met veel plezier terugdenken aan het verhaal dat mijn familie heeft geschreven in ons huis. Maar bovenal zal ik met trots kijken naar de nieuwe jonge familie die van ons huis hun huis maken en die druk aan de keukentafel bezig zijn met het schrijven van hun script.