De tas

Op de enige lege plek in de coupe zit een volgestouwde, stoffen tas. Als een oudere dame vriendelijk vraagt of zij op de plek van de tas mag zitten, schuift de tas zuchtend een klein beetje opzij. De dame propt zich er naast. Het past net. De oudere dame gaat weg, de tas blijft sacherijnig midden op de bank naast zijn eigenaresse zitten. Een jonge vrouw komt naast het bankje staan en vraagt de tas of hij niet op schoot kan gaan zitten of desnoods op de grond. Met een boze blik en dit keer een wel heel diepe zucht, klimt de tas op schoot.

Wat is er in het leven van de tas gebeurd, waardoor hij er blijkbaar zo’n hekel aan heeft om op schoot te zitten. Heeft de tas negatieve ervaringen met te direct contact met vreemden? Of denkt de tas dat het zo hoort? Je ziet tegenwoordig nauwelijks nog schootzittende tassen. Moderne tassen zitten bijna allemaal ongegeneerd op een stoel. Ze hebben zich ook allemaal gespecialiseerd in het doen alsof ze niet kunnen zien dat er een mens op de stoel wil gaan zitten. En vergeet vooral niet de veelgehoorde theatrale zucht als iemand vraagt plaats te maken. Het is overduidelijk de geldende tassencultuur in het openbaar vervoer. Een beetje tas is te goed om op schoot, in het tassenrek of nog veel erger op de grond te reizen.

Het is tijd voor verandering. Zoals bij iedere cultuurverandering is het wachten op de positief ingestelde early adopters die het gewoon anders gaan doen. Van die hippe tassen die met een glimlach op schoot gaan zitten of met een soepele zwaai in het tassenrek. Niet omdat het moet, maar omdat het kan. Van die tassen die bekend zijn met het wederkerigheidsprincipe. Als je iets voor een ander doet, is die ander geneigd iets voor jou terug te doen. Misschien krijg je wel een compliment over die kekke print op je zijkant of helpt iemand je dragen of heb je gewoon een heel leuk gesprek. Allemaal dingen die zomaar zouden kunnen gebeuren als je niet zucht, maar glimlacht. Als je je niet afsluit in je eigen wereld, maar je open stelt voor de wereld om je heen. Van een sacherijnige tas met een hekel aan onbekend contact, kun je zomaar een vrolijke tas met een leuk nieuw contact worden.

Doe eens gek en probeer het!