Dag van de mens
19 november 2017, het hart van menig klein kind klopt al dagen sneller dan normaal. Soms letterlijk ziek van de zenuwen wachten zij met smart op de goedheiligman die ook dit jaar weer aankomt met de stoomboot uit Spanje. Op diezelfde negentiende van november zaten er naar schatting 330.000 mannen thuis in eenzaamheid. En dat op de internationale dag van de man. Ikzelf ben ook een man, zij het niet eenzaam, maar ik was niet op de hoogte van dit heugelijke feit totdat ik hier zaterdagochtend door een vrouw op werd gewezen. Zij vertelde mij, via een column in de krant, over de eenzame mannen en het bestaan van mannendag.
Ik ging enthousiast het internet op om te zoeken naar activiteiten. Ik stelde mij drassige grasvelden met auto’s, motoren, vorkheftrucks en groot gereedschap voor. Ik verwachtte een kampioenschap houthakken, barbecues, bier drinken en van die mannen die een vrachtwagen voorttrekken op wat voor manier dan ook. Misschien cursussen over hoe je in tijden als deze toch nog gewoon misbruik kunt maken van je macht, hoe je meer kunt blijven verdienen dan je directe vrouwelijke collega’s of hoe je je toppositie kunt behouden. Helaas was er niks van dit alles.
Er was verbazingwekkend weinig te vinden over mannendag, de historie ervan en de georganiseerde activiteiten. Waar vrouwen al jaren, decennia lang, een eigen dag hebben, hebben mannen dat pas sinds 1999. De dag is opgezet met als hoofddoel: het veranderen van het imago van mannen en wat er wordt verstaan onder mannelijkheid. Waar het vandaag de dag veel lijkt te gaan over het slechte gedrag, zou het mooi zijn als we deze dag gebruiken om positieve rolmodellen uit te lichten. Aldus het oprichtingscomité.
Balen voor mij, want er worden met mannendag dus helemaal geen dingen voor de stereotype man georganiseerd. Sterker nog, ze willen juist van dat stereotype af. Waar ik houthakkende mannen verwachtte, waren er discussies en lezingen over hoe mannen bij kunnen dragen aan een maatschappij waarin gelijkheid, gelijke kansen en respect centraal staan. Mannendag lijkt eigenlijk verdacht veel op de vrouwelijke tegenhanger, behalve dat het over jongens en mannen gaat in plaats van meisjes en vrouwen.
Ik vroeg mij af of er dan ook een dag is die het combineert, waarop mannen misschien wat kunnen leren van vrouwen en andersom, waarop ze de dialoog aan kunnen gaan. Even gezocht, maar niks kunnen vinden. Misschien een leuke voor volgend jaar, ergens in de zomer. Kunnen we toch nog barbecueën.