Weg met gendersolidariteit en hypotheekschuld

Er gaat geen dag voorbij of er wordt wel iets over pensioenen gepubliceerd. Annemarie van Gaal schrijft in een opiniestuk in de Telegraaf over oneerlijke gevoelde consequenties van het huidige pensioenstelsel. Wel is zij huiverig wanneer de overheid aan de knoppen van dit stelsel gaat draaien.

Klopt, want helaas heeft de overheid een verborgen agenda. De Nederlandse grote hypotheekschuld van ca. 664 miljard is een doorn in het oog van de Europese Commissie, terwijl er 1310 miljard euro in onze pensioenpotten zit. Met ‘een eigen pensioenpotje’ kan de (eventuele aflosvrije) hypotheekschuld kan worden afgelost. Het doel heiligt kennelijk de middelen.

Een groter probleem is de dekkingsgraad wordt berekend met de door de ECB kunstmatig laag gehouden rente.

Waarover niemand spreekt is het verlaten van ‘de doorsneepremie’ en daarmee de ‘gendersolidariteit’. Omdat de vrouw ouder wordt, zal deze voor een gelijk pensioen meer premies moeten inleggen. Indien een premiebetaler besluit zijn gehele hypotheekschuld af te lossen, ontvangt de pensioengerechtigde in zoverre geen pensioen.

Geen punt voor de politiek; die wil alleen van die grote berg hypotheekschulden af. Volgens mr. Cees Freeke, arbeids- en pensioenjurist, rijst er bij een eventuele door de regering gewenste stelselwijziging een ander complex probleem: met welke formule wordt de pot van een pensioenfonds over haar deelnemers verdeeld?

Banken en verzekeraars, bekend van woekerpolissen, wrijven al in hun handen: zij willen graag de ‘eigen pensioenpotten’ beheren.