Studamned

Als ik de berichtgeving moet geloven, is Leiden in last. Of beter gezegd: Leiden een last. Leiden, die studentenstad. Maar vandaag is Leiden vooral lijden: driekwart van de studenten in Nederland geeft aan emotioneel uitgeput te zijn.

Ik kan mij hier wel wat bij voorstellen, want ik ben zelf ook student geweest. In Eindhoven, die stad die nooit echt een studentenstad was. Ik heb daar een van de zwaarste studies gedaan, Technische Natuurkunde. Acht jaar over gedaan in plaats van vijf. Omdat ik naast mijn studie ook op zoek was naar mijn sterke en zwakke punten. Hobby’s, interesses, vaardigheden en al die gedachten en gevoelens die daarbij komen kijken. Sociale vaardigheden, dat was iets voor kneuzen, dat deed je in mijn tijd niet. Ik deed het toch. Dan maar een kneus. Mijn ouders: je doet niet genoeg je best. De staat: je studeert niet snel genoeg. Collegae: we missen je in de vereniging. Ik was ondanks mijn goed ontwikkelde brein vaak emotioneel uitgeput. En in die toestand kon ik niet meer zo goed nadenken tijdens een tentamen. Met een onvoldoende als gevolg.

En toch prijs ik mijzelf gelukkig. Mij is namelijk tijd en ruimte gegund om kwaliteiten van mijzelf te ontdekken. Bijbaantjes, verenigingswerk, projecten. Excel leren teneinde rekenkundig te kunnen excelleren. Maar ook tijd en ruimte om fouten te maken en wijze lessen op te steken voor later.

Vandaag krijgt een student die tijd en ruimte blijkbaar niet meer, terwijl op hetzelfde moment steeds meer van die student wordt verwacht. We willen bekwame bestuurders, leidinggevers, ondernemers, ervaren mensen. Maar waar doet de student ervaring op? Kan hij/zij zich persoonlijk ontwikkelen?

Ondertussen wordt diezelfde student in de media afgeschilderd als (een bloemlezing): lui, feestbeest, levensvreemd, iemand die rotzooi schopt en de dag whatsappend doorbrengt. En dat terwijl het gros van die studenten die ik toen kende en nu ken helemaal niet zo is. Vind je het gek dat een student dan emotioneel uitgeput raakt?

Het wordt tijd voor meer respect voor studenten. Zij zijn het die de wereld moeten gaan verbeteren. Via hun studie, en via kwaliteiten opgedaan naast de studie. Zij verdienen tijd en ruimte voor mentale ontwikkeling, bestuurswerk, projecten, het organiseren van evenementen, het maken van studiereizen. Als we dit niet inzien, zal de animo om student te worden verder afnemen en hebben we geen menskracht meer om onze landelijke problemen het hoofd te bieden. Dan is dit land… studamned.