Ontzien

Kloossie 23 okt 2017

Nu ik al een tijdje weer geen pijn in mijn rug heb besef ik weer wat een zegen het is om zonder pijn te kunnen bewegen. Om gewoon bewegingen te kunnen maken zonder dat je even weer terug op aarde getrokken wordt met een ‘oh ja, dat gaat ff niet’.
Gewoon alles kunnen doen zonder iets te hoeven ontzien.

Ontzien. Een bijzonder woord, realiseerde ik me. Zeker als je over de letterlijke betekenis na gaat denken. Ik ontzie momenteel de weegschaal. Figuurlijk val ik ‘m niet lastig door er op te gaan staan (begint toch al meteen te roepen ‘niet met zijn allen tegelijk!!’) . Letterlijk zie ik ‘m gewoon niet. Ik wil er niet naar kijken. In ieder geval niet als ik er op sta. Ik neem me steeds weer voor ‘na dit’ en ‘na dat’. Maar nu zag ik bij iemand op Facebook de oliebollen voorbij komen en heb ik ineens een heel nieuwe datum ‘om het weer op te pakken’ in mijn hoofd. Maar dat lijkt me bij nader inzien toch te ver weg….

Maar, ik had het over ontzien. De halve wereld valt over de tweets van een idiote vent aan de andere kant van het water, iedereen is wel eens ‘Charlie’, ‘London’, ‘Barcelona’ of ‘Brussel’ geweest, maar niemand is ooit eens ‘Mogadishu’, ‘Kabul’, ‘Afghanistan’ of ‘Bagdad’. Dit ‘ontzien’ we liever.
Ik doe er zelf overigens ook aan mee hoor, het geen aanklacht tegen iemand, maar gewoon een verwondering. Wat maakt dat we zaken die verder weg zijn ontzien?
De hele wereld staat in brand, maar hier maken we ons druk om een elftal mannen dat verliest met een partijtje balschoppen.

Wist je dat het ABP, het pensioenfonds waar de meeste mensen uit de zorg bij zitten, investeert in de tabaksindustrie? Ik weet dat een pensioenfonds geld moet verdienen, maar zorg en sigaretten, dat gaat toch echt he-le-maal niet samen? Tegelijk: door te investeren in deze industrie zorg je er wel weer voor dat de mensen in de zorg verzekerd zijn van een baan, dat is dan weer de keerzijde. ASR maakt al reclame met het feit dat ze ‘niet in wapens investeert’, kan het ABP dan de tabaksindustrie niet laten vallen?

Of ontzien we dat gewoon?