Nederlandse taal op dun ijs

Sinds deze week is een aantal veranderingen toegepast in het groene boekje. En nee, het is niet: ‘zijn een aantal veranderingen toegepast.’ Het groene boekje is in feite hét platform voor de Nederlandse taal. Wat hierin staat wordt onomwonden als waar aangenomen. Sinds deze week mag ‘overnieuw’ in plaats van ‘opnieuw’ en ‘uitprinten’ wordt niet langer meer als contaminatie gezien. Dat ik mijn studiegenoten, vrienden en familie hier niet meer op kan aanspreken, is voor mij erg vervelend. Wat ik nog vervelender vind echter, is dat de Nederlandse taal zich op glad ijs bevindt. Waarom laat het groene boekje deze veranderingen toe? Als we terug gaan in de tijd, terug naar het oude China, wordt een hoop duidelijk. Confucius zei dat de ‘taal zuiveren’ de hoogste prioriteit moet krijgen in een maatschappij. Wanneer de taal onzuiver is, zegt men niet wat men bedoelt. Hieruit volgt collectieve verwarring. Begrijp mij niet verkeerd; ik ben voorstander van een versimpeld taalgebruik. Laten wij in godsnaam ‘cadeau’ spellen als ‘kado’, en ‘steil’ en ‘stijl’ hetzelfde spellen en de context de betekenis laten bepalen. Maar de Nederlandse bevolking is simpelweg lui. Het is de taak van iedere Nederlander om uw naasten scherp te houden, en ook op taalgebied. De taal is bijbels, zo mooi kan het zijn. Via het gesproken en geschreven woord zijn oorlogen begonnen, in stand gehouden en beëindigd. Nu leven we in een tijd waarin ‘clickbaits’ de boventoon voeren: snel geschreven stukjes die uw aandacht moeten trekken. Dit is de tijd van nu en daar moet ik mee leren leven. Waar ik weiger mee te leven, is taalafvlakking. Dit heeft niets te maken met opleiding, afkomst of interesse. Taal zit in een mens, en dus ook in u. Het moet alleen wel vindbaar zijn. Dat u de laatste trends op taalgebied niet bijhoudt, wordt u weldra vergeven. Uw luiheid daarentegen, niet. Als het groene boekje de bijbel is voor taal, durf ik u te verzekeren dat Onze Lieve Heer het niet met instemming zou bezien als er aan het Oude Testament zou worden gesleuteld. Toen Jezus zijn apostelen toesprak, werd een pact gesloten. Laten wij dat nu als bevolking ook doen. De taal is een levend organisme, en verandering is vaak goed. Maar laten we alstublieft verandering met het oog op innovatie gebruiken en niet met het oog op luiheid. Lieve bevolking, een oproep van een bezorgde mede-inwoner: behandel de taal met zorgvuldigheid!