Kleine grootsheid

Daar zit je dan, met je salarisverhoging.
Na de promotie kwam de realisatie dat een werkdag nog net zo lang duurt en volgende doelen staan al paraat.
Dit is nu waarop zolang gewacht is.

Op de bank met je liefje.
Ingebeelde tevredenheid geeft buikkrampen.
Een scheet stinkt erger dan voorheen.

Gezinsuitbreiding na zo lang ploeteren.
Droge rust ingeruild voor vette plekken op de ramen.
Origine groeit uit elkaar en daar zit de aanwinst, alleen in het midden.

Opofferen, inleveren en aan je voorbij laten gaan.
Voor de volle honderd procent inzetten en doen alsof tot je er bent.
Alles laten schieten voor één specifiek doel.

De kunst van het leven kan toch niet schuilgaan in vergaren.
Stressend ten onder aan je eigen succes, of onder een bus.
Realiteit knalt, en de klap is bijna niet te overkomen.

Geluk is een te nat kusje op je voorhoofd.
Een gedeelde slok koud bier, na een lange dag.
Een glimlach spelend om je mond, net na verdriet.

Iemand die je aankijkt met potentie en weer verder gaat.
Dat je aquarium niet ondoordringbaar groen is.
Een voet die beweegt op de maat van een vervelend nummer.

Het kan toch niet zo zijn dat tevredenheid enkel opkomt wanneer een enkel aspect is zoals het u belieft. Is niet alles opgemaakt uit meerdere delen.
Je bent pas schoon wanneer je voeten tot je kruin gewassen zijn.

Soms even wat aandacht voor gedeeltes die liever genegeerd worden.
Totaliteit.
De mensheid zingt dezelfde deun nogmaals.

Driftig zoekend naar vervulling wordt voorbijgegaan aan voldoening.
Simpel is het meest bijzondere dat ik ken.
Klein het grootste dat ik ooit aanschouw.