Kip
Ik ben een beetje kip-moe.
Van de week wilde ik, vanwege tijdgebrek, een verantwoord thuismenu halen. Nu hoor ik de groenen onder jullie al denken, thuismenu? Daar is niets verantwoordelijks aan! De donker-groenen zullen me waarschijnlijk kastijden met de verpakking die bol staat van de E-nummers.
Ik ben nooit thuis gekomen met een thuismenu. Het was verschrikkelijk! Alle koelingen en vriesvakken alles wat maar een beetje verantwoord was: kip.
Tortellini met kip, Thaise roerbak met kip, Chinese mie met saté ajam, noedles met kip, Mediterrane kip, Indonesische kip, Kipstuckjes, oh nee dat is nep-kip, dat is vegetarisch.
Maar hoe echt is kip? We kunnen wel overal verantwoord kip in gooien, maar dat wil niet zeggen dat het eten verantwoord is. Wanneer ik alle verhalen over de kip moet geloven, dan is de kip zo’n beetje het monster van Frankenstein onder de doorgefokte dieren.
Neem de plofkip. Als ik zoiets wil dan steek ik het beest wel zelf een vuurwerk in de kont. Een kippenscheet de luxe voor de vuurwerkliefhebbers. Niet dat ik dat zou doen, hoor. Nee, joh, absoluut niet. Ik houd niet van vuurwerk.
Dan heb je de snelgroeiende kip. Een kip die in principe nog een kuiken is, maar zo snel groeit dat het al op een heuse volwassen kip lijkt. Doe dit beest een hemd aan, kleur hem groen en je hebt de hulk van het pluimvee.
Kortom er worden ongeveer 100 miljoen kippen gehouden voor eieren of consumptie en het grootste deel leeft op meer doping dan een gemiddelde gewichtheffer uit China. Daarnaast worden ze lekker op elkaar gepropt in een hok. Kippenconcentratiekampen. Eenmaal daaruit wordt het niet veel beter. Want dan zitten ze verzameld in zo’n diepvriesroerbakzak .
Kip, het is zo lekker goedkoop. Zo lekker overal bijpassend. Zo lekker ranzig. De supermarkten verschuilen zich achter de grote vraag naar het gedrocht. Ik vind dat de reinste kul. De grootgrutters zijn meesters van de misleiding en lokken ons al dan niet bewust met hun reclames naar precies die producten waar zij de meeste winst op kunnen maken. Dus pruttel met goedkope Frankenstein-kip.
Mensen, laat al die producten eens staan. Laat de supermarkten voelen dat we dit niet willen. We willen echt oprecht eten en als dat betekent dat het vegetarisch is, dan is dat maar zo.
Bedenk me opeens dat het binnenkort verboden is om vegetarisch eten een vleesnaam te geven. Maar wees nu eerlijk. Wat is nu echter? Kipstuckjes of opgepompte gevederde monsters uit een concentratiekamp?