Geluk iets van alle leeftijden?

Toen was geluk heel gewoon – vroeger, toen je kind was. Hiermee direct een antwoord gevend op de centrale vraag of ‘geluk iets is van deze tijd’? Een volmondig NEE is daarop wat mij betreft het antwoord, geluk is gelukkig van alle tijden.
Wij zijn enkel geneigd, misschien wel gedoemd, om steeds meer het ‘simpelweg gelukkig zijn’ kwijt te raken in onze reis naar wasdom en een ijdele poging om gelukkig te worden. -Die schooltas bleek het eerste teken, dat de zaak al was bekeken-.
We moeten van onszelf en de maatschappij, niet persé in die volgorde, steeds meer en of we gelukkig zijn wordt voor ons bepaald. Geluk wordt daarbij iets dat we moeten najagen, een product dat we moeten verdienen in de vorm van status, een briljante baan met dito salaris en uiteraard een dikke leasebak onder het steeds voller wordende achterwerk. Een enorme paradox met het simpelweg gelukkig zijn, waar je als kind ogenschijnlijk geen enkele moeite voor hoefde te doen. Aan een tak, een plas regenwater en een hoop zand in het bos had je genoeg om uren achter elkaar en volmaakt gelukkig op te gaan in je eigen fantasiewereld. -Maar daar ergens zijn we verdwaald, van de weg geraakt, carrière gemaakt-.
Zó van het kind zijn afgedwaald dat er zelfs twijfel is of ik mijn eigen kinderen wel gelukkig maak, terwijl ik enkel naar ze hoef te kijken om te zien dat ook zij volmaakt gelukkig zijn, gewoon door kind te kunnen en mogen zijn.
Die twijfel is enkel van mijzelf, hoe moeilijk maak ik het mijzelf, hoe moeilijk maken wij het onszelf in onze grote boze mensenwereld waar alles maar moet, omdat het kan. Waar kinderen juist niets doen omdat het moet (als ik daar dan een klein nadeel van mag noemen voor ons als ouders is dat dat helaas ook geldt voor het opruimen van de bende achter het eigen nog kleine achterwerk) maar juist omdat het kan. Zolang het welhaast heilige moeten kan worden vermeden, mogen we gelukkig blijven. Hoe langer we dat volhouden en het kind in onszelf, al is het maar een klein beetje, bij ons kunnen houden, hoe mooier we daar als volwassene van worden.
Het simpelweg gelukkig zijn en blijven als in je kindertijd op de weg naar volwassenheid. Dan kan geluk iets van alle leeftijden worden. In mijn ogen vele malen waardevoller dan van welke tijd geluk is.