FERLOEDERING

Caspar van der Waals 3 okt 2017

“Taal leeft.”
“Taal is van jou.”
“Taal is in beweging.”

Ik heb alle dooddoeners gezien, gelezen, gewogen en terzijde geschoven. Ik ben zeker geen nationalist, maar als iets aan de wieg staat van een nationale cultuur en definieert waar een land voor staat – dan is het taal.

In dat beeld past allerminst dat taal zich aanpast aan de gebruiker. We maken allemaal wel eens een schrijffout. Prima! Maar dat geeft geen aanleiding de schrijfwijze van een woord fluks te wijzigen als een deel van onze bevolking te lui is om de spellingsregels correct te hanteren. Ik pleit niet voor ‘spelling bees’, waar de Amerikaanse jeugd onder gebukt gaat, maar zoals met zoveel zaken gaat het vooral om ‘een beetje moeite doen’.

Het heeft ook niets met opleiding van doen. Het heeft niets met intelligentie te maken. Iedereen kan altijd en overal taal tot zich nemen, een uitzondering daargelaten waarbij een slordig lasnaadje in het koppie is vastgesteld. Wat ook weer niet betekent dat iedereen met een geregistreerd leerprobleem ook daadwerkelijk een uitdaging kent. Iedere echte dyslect zal beamen dat er heel wat papiertjes in omloop zijn waarvan de geldigheid eerder door een sterke wil van de “medicus” is ingegeven dan door een nauwkeurige vaststelling.

Luiheid is het. Desinteresse ook. Als een deel van onze samenleving het volhardt een woord fout te schrijven, mag dat geen legitimering zijn het woord dan maar te wijzigen. Dat is een zwaktebod. Daarmee doe je mensen tekort die van de taal houden. Een knieval naar de meerderheid. En schrijf een woord gerust fout, ik zal je er niet op aanvallen. Niemand is perfect! Maar dat een fout keer-op-keer gemaakt wordt, mag nooit beloond worden. En dat doen we ook niet, let maar op:

Ferloedering. Ferloedering. Ferloedering. Ferloedering. Ferloedering. Ferloedering. Ferloedering. Ferloedering. Ferloedering. Ferloedering. Ferloedering. Ferloedering. Ferloedering. Ferloedering. Ferloedering. Ferloedering. Ferloedering. Ferloedering. Ferloedering. Ferloedering. Ferloedering. Ferloedering. Ferloedering. Ferloedering. Ferloedering. Ferloedering. Ferloedering. Ferloedering. Ferloedering. Ferloedering. Ferloedering. Ferloedering. Ferloedering. Ferloedering. Ferloedering. Ferloedering. Ferloedering. Ferloedering. Ferloedering. Ferloedering. Ferloedering.

Mocht het -op basis van mijn repetitieve gedrag hierboven- de Dikke van Dale behagen deze aanpassing door te voeren, dan slik ik mijn woorden in. Tot die tijd vind ik het gewoon ‘verloedering’.