Europese Neenwording

“Komt u maar mee”, zei een dreigende stem toen ik bij de pascontrole stond. “Uw paspoort is ongeldig.”
“Dat kan niet”, probeerde ik nog. “Ik heb het dit jaar nog laten verlengen!”
“Datum is goed, land is fout. Uw land bestaat niet meer.”
“En nu?”
“De cel in. Standaardprocedure voor hen die internationaal reizen zonder geldig paspoort. Voorlopig bent u stateloos.”

Details over mijn verblijf in de cel zal ik u besparen. Dit wens ik mijn ergste vijand nog niet toe. De dagen leken wel maanden. Ik probeer de humor erin te houden door op te merken dat ik een reciproke vluchteling ben. Anderen ontvluchten hun land, ik vlucht naar mijn eigen land, dat dus blijkbaar niet meer bestaat.
Een week later kreeg ik goed nieuws.
“We hebben de staatkundige situatie van uw voormalige land in kaart. Negen provincies hebben zich afgescheiden van de andere drie, die nu verdergaan als Holland. Binnen die negen provincies heeft Friesland een eigen staat uitgeroepen. Limburg is in drie stukken uiteengevallen: een zelfstandig deel, een deel dat bij West-Duitsland hoort en een deel dat bij Brabant hoort.”
“Noord-Brabant, toch?”
“Noord-Brabant bestaat niet meer, meneer. Dat is samengegaan met de voormalige Belgische provincies Brabant en Limburg.”
“Voormalige Belgische provincies?”
“België bestaat ook al niet meer. Wallonië en Vlaanderen hebben zich afgescheiden. De rest heet Brabant of Limburg, over de naamgeving woedt nu een oorlog. Wallonië is in oorlog met Luxemburg, omdat het groothertogdom de voormalige gelijknamige Belgische provincie claimt.”
“Maar dat is verschrikkelijk! Ik moet mijn vader waarschuwen die nu in Italië in Trentino zit!”
“Padania, meneer. Het noorden heeft zich van de rest van Italië afgescheiden en is nu in oorlog met hun noorderburen. Beieren en Tirol zijn nu een aparte staat en ze willen Zuid-Tirol erbij hebben dat nu nog onder Padania valt. U ziet het, de geschiedenis herhaalt zich na 100 jaar.”

Een paar jaar geleden was ik Trentino. Het Pasubio-gebergte. Een openluchtmuseum als herinnering aan die vreselijke oorlog. De aanblik na het geslacht, bewaard voor het nageslacht. De beelden van loopgraven en schietende frontsoldaten schieten door mijn hoofd. Ik schrik wakker en zit rechtop in mijn bed. Is dit echt of had ik een nachtmerrie? Stevent dit continent met een reeks vechtafscheidingen af op een Europese Neenwording?