We slepen de k*t juf voor de rechter

Grappig hoe er over klagende ouders wordt geklaagd.
De meningen over klagende en zeurende ouders zijn niet mis de laatste tijd.
Het lijkt zeer interessant om je mening te ventileren over het wangedrag van een aantal ouders en het publiek knikt hevig mee… en roept ach en wee.
Vandaar de titel van deze column.

Wat misschien veel interessanter is om te beseffen, dat de mens graag naar een ander wijst, maar dat er achter dit wijzen veel schuil gaat, terwijl je nooit precies weet wat er leeft bij de ander.

Begrijp me niet verkeerd, ik vind het ook echt een stuk fijner als volwassen mensen zich volwassen gedragen en dat er samen naar een oplossing wordt gezocht voor een probleem.

Om de andere kant van de klagende ouder te belichten heb ik een gedicht geschreven met de titel.. we slepen die k*t juf… nee hoor, laat ik het maar volwassen houden…

Lieve moeder op het plein…

Daar sta je op het plein, meestal heb je het gezellig en fijn.
Soms is er pleinvenijn, geroddel en negativiteit.
De school is niks, de klas te vol, de directie is absoluut iets van plan en de juf bakt er al helemaal niks van.
Hoezo let mijn kind niet op, hoezo krijgt mijn kind straf, dan moet zij maar beter les gaan geven dan zijn wij van al dat gedonder af. Ze ziet mijn kind niet staan en als dat ene kind niet ophoudt dan mag de mijne slaan.

Daar sta je dan… boos, verdrietig en onmachtig lieve moeder.
Je voelt je verraden niet gezien. Je zoekt erkenning, steun en bevestiging voor jouw gedachten.
Je legt jouw pijn neer bij andere op het plein.
Vind jij ook wat ik voel en voel jij ook wat ik denk en als we dat dan samen vinden, denken wij ons samen sterk.

Het is niet jouw schuld lieve moeder. Je wilt het beste voor je kind en het beste is nimmer genoeg.
Je wilt jouw kind beschermen voor de pijn die jij eens voelde. Je wilt jouw kind het leed besparen dat jou ooit heeft geraakt. Jouw kind mag nooit ervaren datgeen dat jou heeft gemaakt.

Lieve moeder op het plein, je bent niet de enige met deze pijn. We herkennen ons allemaal wel eens in hoe het voelt om jou te zijn. We kennen allemaal onze onzekere momenten, het zoeken naar steun, bevestiging en erkenning voor wat ons raakt. Er is geen goed of fout… Het is wat ons menselijk maakt.

Lieve groet juf Femke

NB moeder is natuurlijk prima te vervangen voor vader.