Tot de dood ons…..schijt

Tot de dood ons…… schijt!

Wat waren ze lief en klein, 18 jaar geleden, te klein om over de rand van de kattenbak te klimmen. De halve huiskamer was bedekt met kranten en lage bakjes vol met grit, helemaal niet erg, ze leren het vanzelf.

Wat waren ze gezellig en speels de afgelopen 18 jaar, te speels om alles heel te laten, menig vaasje is gesneuveld. Een huiskamer vol scherven, helemaal niet erg, ze leren het vanzelf.

Wat zijn ze nu oud na 18 jaar, te oud om op te staan voor een naderende auto, helemaal niet erg, de buren zijn het gewend. Ze stappen even uit om de oude katten een liefdevol zetje te geven, ze hebben het allemaal geleerd.

De afgelopen 18 jaar was er een ding zeker, ze gaan een keer dood. Ook zeker is dat als ze naast de bak gaan poepen de dierenarts het lot best een zetje mag geven. Nou ja, zeker…

Ergens in de afgelopen 18 jaar lagen er kleine bloedplasjes in het huis. Met de kat naar de dierenarts.
Na grondig onderzoek en een anamnese gesprek constateerde de dierenarts een zeer boze blik in de ogen van mijn kat. Met grote zekerheid sprak de dierenarts de diagnose schildklierkanker uit, maar, stelde ze me gerust, er zijn goede medicijnen voor (hij zou er 18 mee kunnen worden, zeg maar). De dierenarts prikte wat bloed voor een test. Ik kreeg een potje mee waar de kat in moest plassen (hoe?). Een zak voer dat goed is voor zijn nieren, een antibioticakuurtje voor zijn blaas en het advies de katten 6 keer per dag eten te geven (hoe?). Ik bedank de dierenarts en reken 160 euro af.
Geschrokken kom ik thuis. Wat vind ik tot mijn grote verbazing: bloedplasjes! Niks geen doodzieke kat, de verkeerde kat. Raad je de koekoek dat die kat heel boos uit zijn ogen zat te kijken.

Nu poept er 1 kat naast de kattenbak en zitten ze me een beetje schaapachtig aan te kijken als ik de boel sta schoon te maken.

U begrijpt, ik ben als de dood dat als ik 1 kat wegbreng voor een spuitje ik de volgende ochtend word getrakteerd op een dampende drol naast de kattenbak en een boze blik van een alleenstaande kat. De halve huiskamer is bedekt met kranten en lage bakjes vol met grit, helemaal niet erg, ik leer het vanzelf.