Mijn dagelijkse portie ‘gif’..

Rustig loop ik door de Albert Heijn, met achter mij het blauwe wagentje, wat mij overal volgzaam volgt. Mijn ogen zijn voornamelijk gericht op de onderste schappen, want daar zijn de goedkoopste producten te vinden: de Basic producten. Helaas is mijn portemonnee niet toereikend genoeg voor biologische producten.

Bij het inladen van de basic producten voelt het bijna alsof ik mijn eigen ‘moord’ aan het beramen ben, want volgens allerlei onderzoeken/studies kun je toch het beste kiezen voor biologische producten. Biologische producten garanderen je een gezonder leven: een gezonder hart, gezondere vaten én je wordt er niet ziek van! Sterker nog, het enige wat ik nog mis, zijn de garanties dat je er wel 100 jaar oud mee kan worden! Want wie wil dat nou niet, 100 jaar oud worden?! Ahum.

Ik vervolg mijn weg door de wandelgangen, nog steeds kijkend naar de onderste schappen. Af en toe worden mijn ogen getrokken naar de aanbiedingen op de middelste schappen, met de goedkope gillende reclames. Ik probeer ze te negeren, maar sommigen zijn te aantrekkelijk, waardoor ik ze moeilijk kan weerstaan. Ondertussen kijk ik met een schuin oog in mijn wagentje: er is nog niet veel groen in te vinden, alleen wat goedkope aanbiedingen en wat witte verpakkingen, met de opdruk: Basic. Ik baal. Waarom is het karretje blauw en niet groen? Ik zit er aan te denken om de directie hierop aan te spreken: waarom gebruiken ze nog steeds die blauwe karretjes?! Groen past bij ‘gezonde keuze’ logos op veel producten en het geeft de klant een gevoel dat ze ‘gezond’ bezig zijn?

Natuurlijk kan ik elke dinsdag en vrijdag naar de Markt gaan, om aan mijn dagelijks ‘groen’ te komen, maar zelfs daar word je geconfronteerd met speciale kramen voor biologische producten. Bij de niet biologische kramen lijkt het net alsof je het gif ervan af ziet druipen, althans, dat is wat de NVWA (Nederlandse Voedsel- en Waren autoriteit)je doet geloven.

Ik leg mijn basic spulletjes op de loopband om ze af te rekenen, terwijl het nummer van de Pet Shop Boys door mijn hoofd galmt: it’s a sin.. Voor mij staat een slanke dame, ze oogt een jaar of 45. Met een glimlach rekent ze haar vijf biologische producten af: 19,46 euro. Met wat schaamrood op mijn kaken reken ik mijn vijf giftige boodschappen af: 7,32 euro.

Ik mis de tijden van vroeger: de jaren ’80-’90. Dat waren pas rustige tijden om boodschappen te doen. En, zijn we er met z’n allen ziek van geworden?!