Joost mag weten wat ze in die hangmat uitvoeren

Op een heuveltje van rotsen, onder de palmbomen en tussen de struiken in de schaduw. Een perfecte plek om te loeren naar alle mensen die genieten van een dagje strand. Ik kan best rustig aan doen, zolang ik maar iets kan doen. Loeren in dit geval. Klinkt dat raar? Misschien wel.
Je hebt op vakantie altijd twee soorten types. Tijdens deze vakantie in Ibiza kwam ik erachter dat ik het doe-type ben. Ik sta elke dag op met een missie: ik wil iets zien, iets meemaken. Mijn reispartner is meer het relax-type. Die kan makkelijk een hele dag vertoeven aan het zwembad met een goed boek – het liefst een thriller over moord. Hij is de rust zelve.
Ibiza heeft veel natuur, strand en heel veel water. Op drie meter afstand van mij vond er een hippiesessie plaats. Ongeveer twintig man met dreadlocks, hennep sieraden en wijde kleding – al ging dat laatste al redelijk snel uit. Nadat de groep in paren over de woeste gronden van Ibiza hebben gerold (zelfs over uitstekende wortels van de bomen – Au!), wordt de sessie voortgezet in zee. De opperhippie, want zo noem ik de persoon die deze groep begeleidt, gaf een korte uitleg over de drijfopdracht. Alles ging in vloeiende, trage, natuurlijke bewegingen. Het idee dat het helende effecten heeft vind ik moeilijk te geloven wanneer ik iemand in een houding zie drijven alsof het leven uit het lichaam vertrokken is. Mijn relaxte reispartner werd er zen van. Ik wat minder.
Een klein meisje kwam al spelend met haar vriendinnetje de heuvel opgerend. Ze riep wat in het spaans naar haar speelkameraad toen haar oog op iets heel speciaals viel. Verlegen zei ze “Hola” toen ze mij spotte en voor de blauwe hangmat van de hippiegroep bleef ze staan. Hippies stonden bekend als seksbeluste mensen. Joost mag weten wat ze in die hangmat uitvoeren. Ze keek mij aan terwijl ze over de hangmat heen ging hangen. Knap hoe kinderen zo impulsief kunnen handelen. Ze vroeg iets, wat ik niet begreep. Ze vroeg het nog drie keer. En ook die drie keren begreep ik het niet. Dus ik zei ‘ik versta je niet’, in de hoop dat ze begreep dat ik een raar mens uit een ander land was en wij moeilijk konden communiceren. Maar toen bedacht ik: Google Translate! Ik typte enkele klemtonen die ik meende te horen in haar poging tot communicatie. Ze vroeg dus of die hangmat van mij was. Tegen de tijd dat ik mijn vertaalde antwoord klaar had, was ze al weg. En de hippies waren klaar met drijven. Mijn reispartner had zijn boek uit en ik had weer wat meegemaakt. Missie geslaagd.